اثربخشي آموزش نظريه انتخاب بر خودكارآمدي و شادكامي زنان مراجعه كننده سراي محله منطقه 6 شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش نظريه انتخاب بر خودكارآمدي و شادكامي زنان انجام شد. روش پژوهش حاضر، نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بدود. جامعه آماري پژوهش شامل زنان متأهل مراجعه كننده به خانه سلامت منطقه 6 شهر تهران بود كه با روش نمونه گيري در دسترس تعداد 30 نفر براي دو گروه آزمايش و كنترل انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل پرسشنامه خودكارآمدي شرر و آدامز (1981) و پرسشنامه شادكامي آكسفورد(1989) و همچنين پروتكل آموزشي نظريه انتخاب به مدت 8 جلسه ي 45 دقيقه‌اي بود كه بر روي گروه آزمايش اجرا شد. پرسشنامه‌ها در ابتدا و انتهاي آموزش اجرا شد و جمع‌آوري اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS24 و بهره گيري از آمار توصيفي و استنباطي از قبيل آزمون نرمال بودن توزيع داده‌ها، تحليل ANCOVA و MANOVA انجام شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد. آموزش نظريه انتخاب بر خودكارآمدي و شادكامي زنان مراجعه كننده به سراي محله منطقه 6، تاثير دارد(P 0.05).آموزش نظريه انتخاب باعث 79.6 درصد تغيير در نمره‌هاي خودكارآمدي و باعث 79.7 تغيير در نمره‌هاي شادكامي شد(P 0.05). نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه از روش آموزش نظريه انتخاب مي‌توان براي افزايش سطح خودكارآمدي و شادكامي زنان استفاده نمود.