مقايسه‌ي اثربخشي درمان مبتني بر الگوي فرانظري (TTM) با درمان كوتاه‌مدت راه‌حل محور (SFBT) بر افكار خودآيند، انعطاف‌پذيري شناختي و تمايزيافتگي خود در بيماران مرد داراي اختلال مصرف Pethidine و MDMA

هدف پژوهش حاضر مقايسه ي اثربخشي درمان مبتني بر الگوي فرانظري (TTM) با درمان كوتاه مدت راه حل محور (SFBT) بر افكار خودآيند، انعطاف پذيري شناختي و تمايزيافتگي خود در بيماران مرد داراي اختلال مصرف Pethidine و MDMA بود. روش پژوهش حاضر، از نوع كاربردي و مطالعه اي نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه گواه مي باشد كه نمونه، شامل دو گروه مداخله و يك گروه گواه (هر گروه 15 نفر) از كليه ي بيماران داوطلب (تمايلي) و طرح جمع آوري معتادان متجاهرِ (غربالگري بهزيستي) پذيرش شده در مؤسسه ي بهبودي اقامتي ميان مدت (Camp) اميد ايمان رهايي -مركز ماده 15- واقع در شهر ماهدشت استان البرز بود كه به روش غيرتصادفيِ هدفمند گزينش و به صورت تصادفي در دو گروه مداخله (E1-E2) و گروه گواه جاي گرفتند. از مدل هاي آماري تحليل كوواريانس چند متغيره (MANCOVA) و تحليل كوواريانس تك متغيره (ANCOVA) جهت آزمون فرضيه هاي پژوهش پرداخته و در نهايت مشخص گرديد كه بين افكارخودآيند، انعطاف‌پذيري شناختي و تمايزيافتگي خود در الگوي درماني فرانظري (TTM) و الگوي درماني كوتاه مدت راه‌حل ‌محور (SFBT) در بيماران مرد داراي اختلال مصرف Pethidine و MDMA، تفاوت معناداري وجود دارد.