مقايسه سبك هاي دلبستگي و باور به دنياي عادلانه بين دختران نوجوان با رفتارهاي خودآسيب رساني و عادي

پژوهش حاضر با هدف مقايسه سبك‌هاي دلبستگي و باور به دنياي عادلانه بين دختران نوجوان با رفتارهاي خودآسيب رسان و عادي انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل دختران نوجوان منطقه 2 شهر تهران در سال 1398 بودند. نمونه­هاي پژوهش شامل 200 نفر كه 100 نفر از آنها حداقل يكبار رفتار خود جرحي غير خودكشي را انجام داده بودند و 100 نفر بدون سابقه رفتار خودجرحي بودند. نمونه گيري به شيوه در دسترس انجام شد. براي گردآوري داده‌ها از مقياس رفتارها و كاركردهاي خود جرحي كلونسكي و گلن (2009)، باور به دنياي عادلانه داگلاس و ساتون (2005)، دالبرت، ليبكوس، سالي و گوچ (2001) و سبك‌هاي دلبستگي كولينزو ريد در سال (1990) استفاده شد. پژوهش علي- مقايسه‌اي بود كه براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس چندمتغيري استفاده شد. يافته‌ها نشان داد، تفاوت معني­داري در سبك­ دلبستگي نزديك بودن بين دختران نوجوان با رفتارهاي خودآسيب رسان و عادي وجود دارد (p 0.001) و بين سبك‌هاي وابستگي و اضطرابي تفاوت معني داري مشاهده نشد. مقادير ميانگين حاكي از پايين بودن سبك نزديك بودن در دختران نوجوان با رفتارهاي خودآسيب رساني نسبت به گروه عادي بود. همچنين از بين ابعاد باور به دنياي عادلانه، تنها مؤلفه باورهاي دنياي ناعادلانه در بين دختران نوجوان با رفتارهاي خودآسيب رساني و عادي تفاوت معني داري نشان داد (p 0.001) . كه ميانگين باورهاي دنياي ناعادلانه در بين دختران نوجوان با رفتارهاي خودآسيب رساني بالاتر از گروه عادي بود.