مقايسه سه روش تمرين هوازي با شدت‌هاي مختلف بر بيان ژن PPARγ2 در بافت چربي زيرجلدي رت‌هاي نر نژاد ويستار

زمينه و اهداف: PPARγ از جمله پروتئين‌هايي است كه در سوخت و ساز چربي در شرايط فيزيولوژيكي و متابوليكي نقش بسيار مهمي دارد. لذا هدف از پژوهش حاضر تأثير سه شيوه تمريني HIIT، HIT وMIT بر بيان ژن PPARγ2 در بافت چربي زير پوستي موش‌هاي نر ويستار بود.روش‌ بررسي: در اين مطالعه تجربي، ۳۲ رت نر نژاد ويستار به صورت تصادفي در ۴ گروه مساوي كنترل، تمرين تداومي با شدت متوسط (MIT)، تمرين تداومي شديد (HIT) و تمرين تناوبي شديد (HIIT) تخصيص يافتند. ۲۴ ساعت پس از آخرين جلسه تمريني، رت‌ها بيهوش شدند و نمونه بافت چربي زيرپوستي رت‌ها استخراج و براي تعيين ميزان بيان ژن‌ PPARγ2 با استفاده از روش آزمايشگاهي RT-PCR مورد بررسي قرار گرفتند.يافته‌ها: اگرچه انجام هر سه روش تمريني باعث افزايش بيان ژن‌ PPARγ2 نسبت به گروه كنترل شد (001/ 0 =p)، با اين حال تفاوت معناداري ميان گروه‌هاي تمريني در تغييرات PPARγ2 مشاهده نشد.نتيجه‌گيري: تمرينات ورزشي MIT و HIT و HIIT سبب افزايش بيان ژن PPARγ2 مي‌شوند، و اين افزايش در گروه‌ تمريني HIT نسبت به بقيه گروه‌هاي تمريني بيشتر بوده است كه به نظر مي‌رسد افزايش بيان اين ژن به طول مدت اجراي تمرين وابسته باشد.