نقش سلطه‌گري و سلطه‌پذيري در بروز رفتارهاي مخرب پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي نظامي: تحليل محتواي كيفي

زمينه و اهداف: وجود رفتارهاي مخرب در مراكز درماني يك مسئله و موضوع بلندمدت است كه پيامدهاي بسيار منفي براي پرستاران، سازمان و بيماران دارد. از آنجايي‌كه رفتارهاي مخرب، پديده‌اي پيچيده، چندبُعدي، فرايندي، تعاملي، اجتماعي و وابسته به فرهنگ و مذهب هر جامعه است؛ لذا اين مطالعه با هدف تبيين تجارب پرستاران در مورد پديده رفتارهاي مخرب در مراكز درماني ايران انجام شد.روش بررسي: اين مطالعه كيفي با مشاركت 15پرستار شاغل در شش بيمارستان نظامي شهر تهران در سال 1395 انجام شد. از نمونه‌گيري هدفمند طي مصاحبه‌هاي نيمه ساختار يافته براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها به روش تحليل محتواي قراردادي انجام يافت. آناليز داده‌ها به طور مداوم و هم‌زمان با جمع‌آوري داده‌ها انجام شد.يافته‌ها: دو طبقه اصلي با عناوين سلطه‌گري در پرستاري (زورگويي و خشونت، سوء استفاده از قدرت) و سلطه‌پذيري در پرستاري (كمبود قدرت در برابر پزشكان، سكوت و سازش انفعالي، نفرت از سازمان و كاهش خود باوري) حاصل شد.نتيجه‌گيري: يكي از مهمترين دلايل بروز رفتارهاي مخرب پرستاران وجود پديده سركوب و سلطه‌گري سلطه پذيري در پرستاري و سلسه مراتب قدرتي در مراكز درماني ايران است. بنابراين براي رفع اين معضل و بهبود رفتارهاي حرفه‌اي بايد بر مفهوم توانمندسازي پرستاران براي مقابله با پديده سلطه گري سلطه پذيري تأكيد شود.