القاي يوتانازي با استفاده از دي‌اكسيدكربن در موش صحرايي: مروري بر راهنماهاي كاربردي موجود

زمينه و اهداف: يوتانازي براي توصيف پايان دادن به زندگي يك حيوان به شكلي كه منجر به بيهوشي سريع و مرگِ بدون درد و پريشاني گردد، به كار مي‌رود. يكي از متداول‌ترين شيوه‌هاي انجام يوتانازي در موش‌هاي صحرايي تجويز دي اكسيد كربن (CO2) است. هدف اين مطالعه، مروري بر راهنماهاي كاربردي موجود براي القاي يوتانازي در موش‌هاي صحرايي با تجويز CO2 است.روش بررسي: اين مقاله مروري با استفاده از جستجو در پايگاه‌هاي اطلاعاتي بين‌المللي شامل پاب‌مد، گوگل اسكالر و ساينس‌دايركت و با كلمات كليدي يوتانازي، CO2 و موش صحرائي انجام گرديد.يافته‌ها: يوتانازي موش‌هاي صحرايي با استفاده از CO2 يك روش نسبتاً ساده، رايج، سريع، عملي و اقتصادي محسوب مي‌شود و براي انجام درست آن نياز به تجهيزات خاص و يا آموزش قابل توجه كاركنان انجام دهنده نيست. براي انجام يوتانازي عواملي نظير تعيين روش تجويز CO2، اتاقك تجويز CO2،  غلظت و سرعت جريان تجويز CO2، مدت زمان لازم براي انجام يوتانازي، تأييد يوتانازي و دفع لاشه حيوان بعد از يوتانازي بايد مورد توجه قرار بگيرد.نتيجه‌گيري: با توجه به مرور راهنماهاي كاربردي موجود، براي يك محفظه استاندارد (ارتفاع، طول و عرض 25.4، 22.86 و 48.26 سانتيمتر) با حجم 28 ليتر براي 2 موش صحرايي، استفاده از CO2 با سرعت جريان 5.6 ليتر در دقيقه توصيه مي‌شود. اين جريان CO2 به مدت 2 تا 5 دقيقه براي ايجاد بي حسي و مرگ در موش‌ها ادامه مي‌يابد و همچنين بايد حداقل براي يك دقيقه بعد از مشاهده علايم مرگ شامل عدم تنفس و رنگ چشم محو شده نيز تداوم داشته باشد.