تأثير 12 هفته تمرين تركيبي بر شاخص‌هاي آنتي‌اكسيدان/اكسيدان در بيماران مبتلا به نقص ايمني اكتسابي (ايدز)

مقدمه: عفونت ويروس نقص ايمني انساني (HIV) با استرس اكسيداتيو بالا در بيماران HIV همراه بوده است. هدف از اين پژوهش، بررسي تأثير 12 هفته تمرين تركيبي بر شاخص‌هاي آنتي‌اكسيدان/اكسيدان در بيماران مبتلا به نقص ايمني اكتسابي (ايدز) بود.روش بررسي: در اين تحقيق نيمه تجربي، تعداد 30 نفر از بيماران مبتلا به ايدز به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه تمرين تركيبي و كنترل قرار گرفتند. برنامه تمرين تركيبي به مدت 12هفته و 3 جلسه در هفته اجرا شد. تمرين هوازي شامل راه رفتن يا دويدن بر روي تردميل با افزايش فزاينده شدت از 40% تا 65% ضربان قلب بيشينه و مدت 30 تا 60دقيقه بود. تمرين قدرتي نيز شامل 2 تا 4ست و 12 تا 20تكرار در هر دستگاه ايزوتونيك بود كه در دامنه بار40% تا60% 1RM افزايش يافت. سطح سوپراكسيدديسموتاز (SOD) و مالون‌دي‌آلدئيد (MDA) سرم به روش الايزا اندازه‌گيري شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تي مستقل و وابسته در سطح معني‌داري 0.05p تجزيه و تحليل شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد 12 هفته تمرين تركيبي موجب افزايش معني‌دار سطح SOD (p=0.009) شد. همچنين تمرين تركيبي و شرايط كنترل سبب كاهش معني‌دار MDA (p=0.001) شد و بين سطح MDA دو گروه تفاوت معني‌داري مشاهده نشد (0.195=p).بحث و نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد تمرينات تركيبي منظم مي‌تواند به كاهش آسيب اكسايشي در بيماران مبتلا به HIV كمك كند.