بررسي تحليلي تأثيرپذيري نگاره‌هاي رضا عباسي از نگاره‌هاي كمال‌الدين بهزاد

رضا عباسي، نگارگر مكتب نقاشي اصفهان، در برهه‌اي از فعاليت هنري خود (1019-1029هـ.ق/ 1611-1621م) به مثني‌برداري از آثار كمال‌الدين بهزاد پرداخته است. در اين نمونه از آثار رضا عباسي، پيكره‌ها برخلاف ديگر عناصر تصويري، به‌صورت غيرتقليدي ترسيم شده‌اند و تفاوت‌هايي در نوع پيكرنگاري رضا عباسي با بهزاد وجود دارد. براين‌اساس هدف از اين پژوهش بررسي تأثيراتي است كه رضا عباسي در حين مثني‌برداري از نگاره‌هاي كمال‌الدين‌ بهزاد گرفته است. همچنين در صدد پاسخگويي به اين پرسش است كه تأثيرپذيري رضا عباسي از كمال‌الدين بهزاد در چه بخش‌هايي از نگاره مي‌باشد؟ روش مورد استفاده در اين پژوهش توصيفي-تحليلي با رويكرد تطبيقي است. روش گردآوري اطلاعات به‌صورت اسنادي (كتابخانه‌اي) با استفاده از ابزار فيش و روش تجزيه و تحليل اطلاعات كيفي است.با بررسي پيكره‌هاي ترسيمي رضا عباسي به تقليد از كمال‌الدين بهزاد مي‌توان نتيجه گرفت كه تأثيرِ تنوعِ موضوعي پيكره‌هاي رضا عباسي از كمال‌الدين بهزاد محدود به پيكره‌هاي عامه است. توجه و انتخاب پيكره‌هاي عامه از آثار بهزاد جهت مثني‌برداري، احتمالاً متأثر از دوره دوم زندگي هنري رضا عباسي بوده است. اما رضا عباسي در مثني‌برداري از آثار بهزاد در مقوله كيفيات تجسمي پيكره‌ها، به شيوه شخصيِ خود عمل كرده است، ازاين‌رو ميزان تناسبات هر عضو، كشيدگي اندام، بلندي قامت و نوع طراحي چهره و صورت در آثار رضا عباسي متفاوت از بهزاد است. از طرفي رضا عباسي در چند مورد جزئي مانند نوع نمايش بالاتنۀ سه‌رخ، پايين‌‌تنۀ نيم‌رخ، انحنا و انعطاف در اندام‌ها و محل قرارگيري پيكره‌ها در تركيب‌بندي از بهزاد تأثير پذيرفته است و مورد اخير نشان از اهميت و تأكيد انسان در نظر اين دو هنرمند است.