اثربخشي درمان شناختي رفتاري متمركز بر واحد پردازه‌اي (MCBT) بر كاهش پرخاشگري و رفتارهاي ضد اجتماعي نوجوانان بيش‌فعال

مقدمه: وجود اختلال بيش فعالي در نوجوانان بعضاً باعث بروز رفتارهاي اجتماعي نامناسب مي‌گردد و در اين رابطه رويكردهاي آموزشي و درماني مختلفي به‌كاربرده مي شود كه درمان شناختي- رفتاري واحد پردازه‌اي از آن جمله است. هدف از اين پژوهش تعيين تأثير درمان شناختي رفتاري متمركز بر واحد پردازه‌اي بر كاهش پرخاشگري و رفتارهاي ضداجتماعي نوجوانان بيش‌فعال بود.روش: اين پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بوده و جامعه آماري آن را كليه نوجوانان پسر بيش‌فعال مراجعه‌كننده به مركز مشاوره نگرش پوياي ذهن شهر  بجنورد در سال 1400 تشكيل داده اند. نمونه موردنظر نيز شامل 20 نفر از اين نوجوانان بوده كه به روش نمونه گيري هدفمند  و بر اساس ملاك هاي ورود و خروج به پژوهش انتخاب و به‌صورت تصادفي ساده در دو گروه 10 نفره آزمايش و كنترل گمارده شده‌اند. ابزارهاي مورداستفاده در اين پژوهش پرسشنامه پرخاشگري باس و پري(AGQ) و پرسشنامه رفتارهاي ضداجتماعي بارت و دونلان(STAB) بوده و گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 90 دقيقه‌اي تحت برنامه درمان شناختي رفتاري متمركز بر واحد پردازه‌اي قرار گرفتند. تجزيه‌وتحليل داده نيز به روش تحليل كوواريانس انجام شد.نتايج: نتايج نشان داد، درمان شناختي رفتاري متمركز بر واحد پردازه‌اي بر كاهش پرخاشگري و رفتارهاي ضداجتماعي نوجوانان بيش‌فعال تأثير معناداري دارد(0/05 P).بحث و نتيجه‌گيري: به‌طوركلي مي‌توان نتيجه گرفت كه اين برنامه در جهت كاهش پرخاشگري و رفتارهاي ضداجتماعي نوجوانان بيش‌فعال مؤثر است و پيشنهاد مي‌شود مشاوران و درمانگران از اين رويكرد در جهت كاهش رفتارهاي منفي نوجوانان بيش‌فعال استفاده نمايند