ارزيابي مدل هيبريدي جنگل تصادفي-الگوريتم ژنتيك در تخمين تابش خورشيدي روزانه

انرژي خورشيدي مهم ترين منبع انرژي هاي تجديدپذير و به عبارتي منبع اصلي انرژي هاي موجود در زمين است. لذا برآورد پارامتر تابش خورشيدي با دقت بالا اهميت بسياري دارد. در اين راستا، در پژوهش حاضر از داده هاي هواشناسي 3 ايستگاه هواشناسي استان اردبيل شامل مشگين شهر، گرمي و نير در بازه زماني 2 ساله (2018-2017) در مقياس روزانه استفاده شد. سپس با به كارگيري روش هاي جنگل تصادفي و جنگل تصادفيالگوريتم ژنتيك شدت تابش خورشيدي روزانه در هر يك از ايستگاه هاي مذكور برآورد گرديد. متغيرهاي هواشناسي مورد استفاده شامل حداقل، حداكثر و ميانگين دما، رطوبت نسبي و سرعت باد بوده كه در هشت تركيب متفاوت به عنوان داده هاي ورودي در محاسبات مدل ها در نظر گرفته شد.  نتايج به‌دست‌آمده با استفاده از پارامترهاي آماري با يكديگر مقايسه شده و مدل‌هاي برتر انتخاب شد. با مقايسه كلي نتايج، مدل هاي ايستگاه‌هاي نير، مشگين شهر و گرمي به ترتيب از بيشترين به كمترين دقت مدل سازي رتبه بندي شدند؛ به طوري كه مدل GARFV در ايستگاه نير با دارا بودن جذر ميانگين مربعات خطاي MJ/m^2 d 0.346 و راندمان كلينگگاپتا 0.687 با كمترين خطا به عنوان برترين مدل در اين مطالعه معرفي شد. همچنين نتايج به دست آمده نشان داد كه الگوريتم ژنتيك به افزايش دقت همه مدل هاي مورد استفاده كمك شاياني كرده است.