ارزيابي توانايي مدل‌هاي گراديان تقويتي و جنگل تصادفي بهينه‌ شده در تخمين دماي نقطه شبنم روزانه

دماي نقطه شبنم در زمينه‌هاي مختلف از جمله علوم هواشناسي جهت پيش‌بيني‌هاي مربوط به آب و هوا داراي اهميت فراواني مي‌باشد. لذا ارائه مدل‌هاي مناسب جهت پيش‌بيني دقيق مقدار اين متغير هواشناسي براي استفاده عملي مهندسين كشاورزي و ايستگاه‌هاي مجاوري كه در آن‌ها امكان اندازه‌گيري اين دما وجود ندارد، ضروري مي‌باشد. در پژوهش حاضر توانايي چهار مدل داده‌محور شامل درخت گراديان تقويتي، مدل درختي M5P، جنگل تصادفي و جنگل تصادفي بهينه‌شده با الگوريتم ژنتيك در تخمين دماي نقطه شبنم روزانه مورد ارزيابي قرار گرفت. براي اين منظور از داده‌هاي هواشناسي روزانه دو ايستگاه اردبيل و پارس‌آباد در بازه زماني 1384 تا 1399 استفاده شد. پارامترهاي هواشناسي مورد استفاده شامل حداقل، حداكثر و ميانگين دما، رطوبت نسبي، ساعت آفتابي و سرعت باد بوده كه در 10 تركيب متفاوت به‌عنوان متغيرهاي ورودي براي هر يك از مدل هاي مذكور در نظر گرفته شدند. مقايسه نتايج به‌دست آمده براي هر دو ايستگاه نشان داد كه مدل‌  M5P8با دارا بودن جذر ميانگين مربعات خطاي °C 0.54 و ضريب ويلموت برابر با 0.998 در ايستگاه اردبيل و  مدل M5P6 با جذر ميانگين مربعات خطاي ◦C 0.29 و ضريب ويلموت برابر با 1.00 در ايستگاه پارس‌آباد به‌عنوان برترين مدل‌ها معرفي شدند.