تدوين راهكارهاي مناسب جهت كاربست پساب‌ شهري در فعاليت‌هاي كشاورزي (مورد واكاوي؛ روستاي بلان استان كردستان)

با توجه به افزايش جمعيت و توليد پساب بيش تر و وجود منابع محدود آب، استفاده از پساب انساني در انجام فعاليت هاي كشاورزي يك ضرورت است. پژوهش كيفي حاضر ضمن بررسي پيامدهاي كاربرد پساب، به دنبال تدوين راهكارهاي مناسب جهت كاربست پساب در فعاليت هاي كشاورزي روستاي بلان استان كردستان است. با استفاده از روش نمونه گيري ملاك محور 14 نفر از كشاورزان به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور گردآوري اطلاعات از روش مصاحبه نيمه ساختارمند و مشاهده مستقيم بهره گرفته شد. اعتبار يافته ها از طريق سه گوشه سازي تأييد و تحليل داده هاي كيفي با استفاده از نرم افزار  Maxqda انجام شد. نتايج نشان داد كه افزايش سطح زير كشت، افزايش عملكرد، تأمين آب و مصرف كمتر كود شيميايي از پيامدهاي مثبت استفاده از پساب هستند. همچنين افزايش آفات، افزايش علف هاي هرز، بروز ناراحتي هاي جسمي و روحي، بوي نامطبوع، كاهش كيفيت خاك، آلودگي محيط زيست روستا و افزايش مهاجرت از پيامدهاي منفي استفاده از پساب به شمار مي روند. استفاده از استانداردها براي تصفيه پساب، تهيه نقشه حساسيت خاك، استفاده از روش آبياري مناسب، توجه به نوع گياه و ضدعفوني كردن پساب نيز از جمله راهكارهاي پيشنهادي بهره برداران هستند.