بررسي اثر اروندرود بر تغيير شوري خليج‌فارس با استفاده از مدلسازي عددي

اروندرود، به‌عنوان مهم ترين ورودي آب شيرين خليج‌فارس شناخته مي شود و نقش مهمي در كنترل شوري خليج‌فارس به‌ خصوص در قسمت هاي شمالي آن دارد. ازآنجاكه آب قسمت هاي شمالي خليج‌فارس به دليل جزر و مد در معرض تبادل با خورها و تالاب هاي مهمي (ازجمله خور موسي و تالاب شادگان) قرار دارد، ميزان شوري آن، اهميّت فوق العاده اي در اكوسيستم منطقه و سواحل خوزستان دارد. در اين مطالعه، با استفاده از مدل مايك 3 كه بر اساس حل سه بعدي معادلات ناوير استوكس، با فرض تراكم ناپذيري، بوزينسكي و فشار هيدرواستاتيك استوار است، اثر اروندرود بر شوري خليج‌فارس در دو حالت، با دبي 1400 متر مكعب بر ثانيه و بدون وجود اروندرود بررسي شده‌است. نتايج، نشان مي دهد كه با صرف نظر از ورودي اروندرود، شوري در سواحل مجاور خوزستان تا PSU 7 افزايش مي‌يابد و بر نيمه جنوبي خليج‌فارس در سمت سواحل عربي اثر مي گذارد. همچنين به طور غيرمستقيم مي توان نتيجه گرفت كه دبي اروندرود بر ميزان آب ورودي و خروجي از تنگه هرمز اثر چنداني ندارد.