تنوع ريخت‌شناسي ماهي كيجار بزرگ (Saurida tumbil) در سواحل شمالي خليج فارس (آبهاي هرمزگان)

در اين تحقيق، ساختار جمعيّتي ماهي كيجار بزرگ (Saurida tumbil) در آب هاي محدوده استان هرمزگان، با استفاده از ويژگي هاي ريخت سنجي و شمارشي بررسي شد. نمونه ها از سه منطقه بندرلنگه، جزيره هرمز و ميناب به‌دست آمدند و 22 ويژگي ريخت سنجي و 5 ويژگي شمارشي در هر ماهي اندازه گيري شد. صفات ريخت سنجي قبل از تجزيه و تحليل به جهت كاهش خطاي حاصل از رشد آلومتريك استاندارد شدند. نتايج حاصل از تحليل واريانس يك طرفه (One- way ANOVA) نشان داد كه 9 ويژگي ريخت سنجي در بين نمونه ها در سطوح مختلف، تفاوت معني داري داشت. همچنين در 5 ويژگي شمارشي، هيچ اختلاف معنادار آماري بين نمونه ها وجود نداشت. نمودار حاصل از توابع متمايز كننده 1 و 2 براي ويژگي هاي ريخت سنجي تمايز بالايي را در بين ذخاير ماهي كيجار بزرگ در سه منطقه مورد مطالعه نشان داد. در حالي‌ كه در مورد ويژگي هاي شمارشي ميزان تفكيك كم بود و نمونه هاي مربوطه در سه منطقه مورد مطالعه، هم پوشاني بالايي داشتند. از سوي ديگر، به طور ميانگين، درصد افرادي كه از نظر ويژگي هاي ريخت سنجي و شمارشي به طور صحيح در جمعيّت اصلي خود جاي گرفتند، به ترتيب 94/3 درصد و 49/5 درصد بود. نتايج به دست آمده در اين پژوهش، نشان داد كه ماهي كيجار بزرگ از لحاظ خصوصيات ريخت سنجي باهم تفاوت دارند. احتمالا ذخاير مختلفي از اين گونه در سواحل ايراني خليج فارس در استان هرمزگان وجود دارد كه مي بايست در مديريت شيلاتي به آن توجه كرد.