ارائه مدل برنامه آموزشي براي دانشگاه‌هاي نسل چهارم در ايران با رويكرد آميخته

هدف : پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل برنامه آموزشي براي دانشگاه‌هاي نسل چهارم در ايران انجام شد.روش شناسي: روش تحقيق از نظر هدف بنيادي و از نظر روش اجرا آميخته (كيفيكمي) بود. جامعه بخش كيفي شامل خبرگان و اساتيد برنامه‌ريزي آموزشي دانشگاهي ايران در سال تحصيلي 400-1399 بودند كه طبق اصل اشباع نظري 17 نفر از آنها با روش‌هاي نمونه‌گيري گلوله‌برفي و هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. جامعه بخش كمي شامل كليه دانشجويان مراكز آموزش عالي سراسر ايران در سال تحصيلي 400-1399 بودند كه طبق فرمول كوكران 384 نفر آنها با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات در بخش كيفي از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته و در بخش كمي از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شد كه شاخص‌هاي روانسنجي آنها تاييد شدند. داده‌ها با روش‌هاي كدگذاري در نرم‌افزار MAXQDA و تحليل عاملي اكتشافي و مدل‌يابي معادلات ساختاري در نرم‌افزارهاي SPSS و LISREL تحليل شدند.يافته ها: يافته‌هاي بخش كيفي نشان داد كه 51 شاخص در قالب 7 مقوله رويكرد آموزشي مبتني بر آموزش همتايان، آموزش مبتني بر عمل، تسهيل فرصت‌هاي شبيه‌سازي‌شده، توجه به روش‌هاي يادگيري گروهي، يادگيري خودهدايت‌شده و خودراهبر، فعاليت‌هاي مبتني بر يادگيري اكتشافي و روش‌هاي نوين تدريس شناسايي شد. يافته‌هاي بخش كمي نشان داد كه 34 گويه در قالب 7 مقوله مذكور قرار گرفتند كه بار عاملي همه آنها بالاتر از 0.70، ميانگين واريانس استخراج‌شده همه آنها بالاتر از 0.60 و پايايي همه آنها بالاتر از 0.80 بود. ديگر نتايج نشان داد كه برنامه آموزشي براي دانشگاه‌هاي نسل چهارم بر هر هفت مقوله رويكرد آموزشي مبتني بر آموزش همتايان، آموزش مبتني بر عمل، تسهيل فرصت‌هاي شبيه‌سازي‌شده، توجه به روش‌هاي يادگيري گروهي، يادگيري خودهدايت‌شده و خودراهبر، فعاليت‌هاي مبتني بر يادگيري اكتشافي و روش‌هاي نوين تدريس اثر مستقيم و معنادار داشت (0.05P ).بحث و نتيجه گيري : با توجه به شناسايي هفت مقوله و اثر مستقيم و معنادار برنامه آموزشي پژوهش حاضر بر هفت مقوله، برنامه‌ريزي جهت بهبود برنامه آموزشي براي دانشگاه‌هاي نسل چهارم از طريق هفت مقوله ذكرشده در بالا ضروري است.