امكان سنجي استفاده از دلالت‌هاي تربيتي سازنده‌گرايي در قالب نقد هدايتگر در آموزش دروس پايه طراحي معماري

امروزه آموزش معماري يكي از موضوعات موردتوجه در پژوهش معماري ا‌ست. از آنجا كه هدف اصلي آموزش در هر رشته‌اي يادگيري است و كارگاههاي طراحي پايه هاي اصلي آموزش معماري در دانشكده هاي معماري ايران هستند، فراهم آوري شرايط مناسب يادگيري، به‌ويژه در كارگاه‌هاي معماري، يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي آموزشي/ پژوهشي در معماري به شمار مي رود. با توجه به نقش انكارناپذير كركسيون در جهت‌دهي به طراحي معماري در كارگاه هاي مقدمات طراحي معماري، هدف پژوهش حاضر، بهبود و ارتقاي كيفي كركسيون از طريق استفاده از دلالت‌هاي سازنده‌گرايي در قالب نقد هدايتگر مي‌باشد كه تلاش نمايد هر دانشجو را در يافتن پاسخ خود به پرسش طراحي همراهي و راهنمايي كند. اين نوشتار در زمره تحقيقات كاربردي به شمار مي‌رود و از روش تحقيق كيفي و از ابزار دلفي استفاده مي‌كند. داده‌اندوزي در اين پژوهش، مبتني بر روش اسنادي و برداشت‌هاي ميداني بوده است. نتيجه تحقيق ارائه‌دهنده راهكارهايي از مجموعه دلالت‌هاي تربيتي نظريه سازنده‌گرا در قالب 6 باب اصلي (شامل؛ بازتعريف نقش‌ها ارتقا ابزار و مهارت‌ها – توجه به تمايزات فردي دانشجويان مواجهه با فرايند و پاسخ هاي ناصحيح ساخت و پرداخت ذهني ارزيابي و سنجش) در پيشبرد نقد هدايتگر در كارگاه طراحي معماري است.