تجارب زندگي مردم در فضاهاي شهري در زمان شيوع بيماري همه‌گير كوويد 19؛ مورد پژوهي: شهر رشت

فضاي شهري موفق فضايي است كه سبب وقوع تعاملات اجتماعي بين شهروندان شود. اما با پيدايش ويروس كوويد 19، فضاهاي شهري كيفيت زيست‌پذيري خود را از دست دادند. اين پژوهش با هدف بررسي تجارب زندگي مردم شهر رشت در زمان شيوع كوويد 19 صورت گرفت. روش تحقيق پژوهش حاضر كمي است و جمع آوري اطلاعات از طريق پيمايشي و اسنادي صورت پذيرفته است. تعداد 413 پرسش‌نامه‎‌ به صورت آنلاين در بين شهروندان شهر رشت منتشر گرديد و تجزيه و تحليل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS توسط تحليل عاملي اكتشافي (EFA) انجام شد. نتايج، 12 عامل مهم را مشخص نمود كه عبارت‌اند از: ميزان دلتنگي، حضورپذيري، تأثيرپذيري از كرونا - محدوديت اجتماعي، شغلي و اقتصادي و روحي و رواني، اعتماد به عملكرد حاكميت، تداوم خدمات الكترونيك، آگاهي، الگوي سفر، نگرش به راهكارها، فعاليت بدني و اقتصاد شهر. عامل‌ها نشان مي‌دهند كه الگوي زندگي شهروندان در اين دوران به چه صورت بوده است. از نتايج حاصله مي‌توان استنباط نمود كه كوويد 19 تأثير بسيار زيادي بر روي رابطه انسان با فضاي شهري گذاشته و شهروندان را محدود نموده است. به همين منظور همه خواهان حضور در شهر مي‌باشند؛ بنابراين شهرها بايد متكي به خود و نوآورتر شوند و همه ذي‌نفعان را در برنامه‌ريزي واكنش به بحران جذب كنند.