اثربخشي مداخله تنظيم شناختي هيجان بر كيفيت خواب، ناگويي خلقي و تبعيت از درمان در بيماران عروق كرونري قلب

زمينه و هدف: كيفيت خواب، ناگويي خلقي و تبعيت از درمان از جمله عواملي هستند كه روي ابتلا يا تشديد بيماري‫هاي عروق كرونري قلب تاثير دارد. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي مداخله تنظيم شناختي هيجان بر كيفيت خواب، ناگويي خلقي و تبعيت از درمان در بيماران عروق كرونري قلب، صورت گرفت. روش كار: طرح پژوهشي نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل كليه بيماران عروق كرونري قلب مراجعه كننده به بيمارستان تخصصي قلب شهرستان اروميه در سال 1400 بود كه جهت دريافت خدمات درماني به اين مركز مراجعه كرده بودند. حجم نمونه شامل 40 نفر از جامعه مذكور بود كه به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب و بصورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار داده شدند. براي گروه آزمايش، مداخله تنظيم شناختي هيجان در 8 جلسه 50 دقيقه اي در طول چهار هفته اجرا شد در حالي كه گروه كنترل آموزشي دريافت نكردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه كيفيت خواب پيتزبورگ (1989)، پرسشنامه ناگويي خلقي تورنتو  (1994) و پرسشنامۀ تبعيت دارويي موريسكي (2008) بود. جهت تجزيه و تحليل آماري داده هاي بدست آمده، از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر استفاده شد. يافته ها: بر اساس نتايج آناليز واريانس با اندازه گيري تكراري مداخله تنظيم شناختي هيجان بـه طـور معنـاداري بـر بهبود كيفيت خواب (P 0/01, F=76/551)، دشواري در تشخيص احساسات (P 0/01, F=44/102)، دشواري در توصيف احساس (P 0/01, F=30/514)، تفكر با جهت  گيري خارجي (P 0/01, F=31/981) و تبعيت از درمان (P 0/01, F=43/136) در بيماران عروق كرونري اثربخش بوده است. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه مداخله شناختي هيجان به طور معناداري سبب بهبود كيفيت خواب، ناگويي خلقي و تبعيت از درمان در افراد مورد مطالعه شده است، بنابراين استفاده از اين مداخله براي بيماران عروق كرونري قلب پيشنهاد مي‫شود.