كاني‌سازي، زمين‌شيمي و ريزدماسنجي ميانبارهاي سيال در منطقه اكتشافي سياجك، جنوب زاهدان، ايران

منطقه سياجك در پهنه جوش‌خورده سيستان و در جنوب زاهدان قرار دارد. واحدهاي سنگي منطقه شامل واحدهاي دگرگوني، رسوبي و توده‌هاي نفوذي است. واحد آمفيبوليت بيشترين گسترش را دارد. مهم‌ترين دگرساني هاي منطقه سيليسي و پروپليتي هستند. كاني سازي در قالب رگچه كوارتز+كالكوپيريت+پيريت و رگه كوارتز+گوتيت در سنگ ميزبان آمفيبوليت با راستاي شمال غربي- جنوب شرقي و شرقي- غربي ديده مي شود. كالكوپيريت و پيريت كاني هاي اوليه و كووليت، كالكوسيت، مالاكيت، آزوريت، هماتيت و گوتيت كاني هاي ثانويه هستند. براساس نتايج تجزيه زمين شيمي، بالاترين مقدار مس 3/2 درصد، سرب و روي به ترتيب 218 و 150 گرم در  تن و طلا 174 ميلي گرم در تن است. بر اساس بررسي‌ها، ميانبارهاي سيال داراي دماي همگن شدگي 300-163 درجه سانتي‌گراد هستند و از محلولي شامل NaCl با درجه شوري 13/5-10 درصد وزني تشكيل شده اند. كاهش دما مهم‌ترين عامل ته‌نشست كاني‌هاي سولفيدي است. بر پايه دما و شوري محلول كانه دار، كنترل ساختاري كاني سازي، نوع دگرساني و گسترش آن و كاني شناسي ساده، منطقه سياجك از نوع مس رگه اي است.