ديدگاه‌هاي جوانان درباره عدالت در فضاي مجازي فارسي‌زبان (سنخ‌ها، استراتژي‌ها و پيامدها)

هدف ما در اين پژوهش شناخت سنخ‌ها، استراتژي‌ها و پيامدهاي برساخت عدالت است. بيشترين تعاريف عدالت توسط جوانان و در فضاي مجازي ايراني صورت مي‌گيرد. ازاين‌رو روش اصلي قوم‌نگاري مجازي است و داده‌ها به‌وسيله خوانش نشانه‌شناسي و تحليل مضموني تحليل شدند. سنخ‌ها شامل عدالت عاملانه/منتقدانه، مسئولانه، اتوپيايي، فردگرايانه و ملي/فراملي هستند. عدالت توزيعي، رويه‌اي و مراوده‌اي بيشترين بازنمايي رادارند. عدالت معرفتي گرچه به‌صورت مستقيم بيان نمي‌شود اما در بيشتر تعاريف به چشم مي‌خورد. ميان برخي ابعاد تعريف اسلامي عدالت با تعاريف ماركسيستي و حقوق بشري و ليبراليستي از عدالت شباهت‌هايي مشاهده مي‌شود، گرچه تعريف اخير به‌طور هم‌زمان بر فردگرايي نيز تأكيد دارد. استراتژي‌هايي همچون تجميع تعاريف عدالت، شمايل‌سازي، نقش قدرت با انواع گفتمان‌ها و مقاومت در برابر آن در فضاي مجازي وجود دارد كه منجر به تعاريف نخبه‌گرايانه از عدالت، عامليت مجازي كاربران به‌خاطر نبود امكان مستقيم براي چانه‌زني باقدرت، ديگري‌سازي‌هاي دوگانه، مقاومت در برابر ديگري‌سازي‌ها و رواج عواطف منفي شده است. خلأ فضا براي گفتگو ميان جوانان با يكديگر و نيز قدرتمندان پيرامون عدالت احساس مي‌شود.