مقايسه ي انعطاف‌پذيري، خلاقيت هيجاني و خلاقيت شناختي دانش‌آموزان تك‌زبانه‌ي فارسي زبان و دو زبانه‌ي عرب_ فارسي زبان

دوزبانگي از عوامل تأثيرگذار بر توانايي‌هاي شناختي و زباني است و  بررسي اثر اين پديده بر انعطاف‌پذيري، خلاقيت هيجاني و شناختي دانش‌آموزان از اهميت بالايي برخوردار است. بنابراين اين پژوهش با هدف مقايسۀ انعطاف‌پذيري، خلاقيت هيجاني و شناختي دانش‌آموزان تك‌زبانۀ فارسي زبان و دوزبانۀ عرب_ فارسي زبان انجام شد. روش پژوهش علّي_ مقايسه‌اي بود. جامعۀ آماري شامل تمامي دانش‌آموزان تك‌زبانۀ فارسي زبان و دوزبانۀ عرب_ فارسي زبان شهر اهواز در سال تحصيلي 1399-1398 بود.  نمونۀ پژوهش در مجموع شامل 80 دانش‌آموز مقطع اول متوسطه بوده‌اند كه 40 نفر از آنها دوزبانه و 40 نفر ديگر تك‌زبانه بوده‌اند و به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. براي گرد‌آوري اطلاعات از پرسشنامه‌هاي انعطاف پذيري شناختي دنيس و واندروال (2010)، خلاقيت شناختي عابدي (1363) و خلاقيت هيجاني آوريل (1999) استفاده شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس استفاده شده است. نتايج نشان داد كه بين دانش‌آموزان دوزبانه و تك‌زبانه در ميانگين انعطاف‌پذيري شناختي تفاوت معناداري وجود دارد (0/001 p). همچنين نتايج نشان داد كه بين دانش‌آموزان دوزبانه و تك‌زبانه در ميانگين خلاقيت هيجاني تفاوت معناداري وجود دارد (0/001 p).  افزون بر اين، نتايج نشان داد كه بين دانش‌آموزان دوزبانه و تك‌زبانه در ميانگين خلاقيت شناختي تفاوت معناداري وجود دارد (0/001 p). به ‌عبارت ديگر، دانش‌آموزان دوزبانه نسبت به دانش‌آموزان تك‌زبانه، از انعطاف‌پذيري شناختي، خلاقيت هيجاني و شناختي بالاتري برخوردار بودند. با توجه به برتري دانش‌آموزان دوزبانه مي‌توان نسبت به برنامه‌ريزي زودهنگام آموزش زبان دوم در مدارس اقدام كرد.