تحليل و ارزيابي كاربست واژگان مرض.اذي ضررو سقم در قرآن با تكيه بر تفسير قرآن به قران

هر واژه در قرآن از جايگاهِ معناييِ ويژه خود برخوردار است، كه واژه ديگر هرگز نمي تواند جانشين آن و يا هم‌معناي آن به شمار رود. ازاين رو، بررسي واژه هاي به ظاهر هم‌معنا در تفسير و فهم آيات تأثيرگذار است. بررسي معنايي واژگان«مرض»، « ضُّرّ»، «أذي» و «سُقم» با بهره گيري از روش تحليل واژگاني و رويكرد تفسيري، بيانگر آن است كه واژگان مذكور باتوجه به معاني خاص خود، جهت تبيين مفهومي خاص بيان شده و هرگونه تغيير و جايگزيني، موجب خلل در معنا خواهد بود. بكارگيري همه اين واژگان در معناي مرض سبب رهيافت شبهات در برخي از آيات مربوط به زنان و انبياي الهي(ابراهيم و يونس) شده است. اين مقاله با بررسي اين واژگان از بستر تمركز بر كتب لغت، قرآن و تفاسير به تببين تفاوت هاي اين واژگان پرداخته و عدم ترادف و جانشيني آنها را اثبات نموده است. بررسي مفهومي اين واژگان نشان مي دهد: «مرض» در همان معناي معهود بيماري جسمي؛ « ضُّرّ » در معناي فقر شديد مالي و مرگ فرزندان؛ «أذي» در معناي تشويش و تلاطم روحي حاصل از تغيير و دگرگوني، «سُقم» هم به معناي متردد و شك دار است. براين اساس افزون بر رفع شبهاتي پيرامون انبياي الهي، بُعدي از اعجاز علمي قرآن و تكريم زنان در قرآن هويدا مي شود..