مخاطره الگوريتم متروپليس هستينگز روبينز مونرو در مدل‌هاي چند‌بعدي نظريه سؤال پاسخ در داده‌هاي دو ارزشي با در نظر گرفتن طول آزمون

پژوهش حاضر با هدف بررسي مخاطره الگوريتم MHRM در مدل هاي چند بعدي نظريه سؤال پاسخ در داده هاي دو ارزشي با در نظر گرفتن ابعاد و طول آزمون متفاوت مورد بررسي قرار گرفت. روش پژوهش مورد استفاده آزمايشي واقعي و با استفاده از طرح پس‌آزمون چند گروهي بود. نمونه مورد مطالعه براساس مطالعات شبيه‌سازي تحت شرايط مختلف متغيرهاي مستقل در 27 حالت با 100 تكرار براي هر كدام ايجاد شد. مدل مورد استفاده مدل دو پارامتري چندبعدي لوجستيك و پارامترهاي مورد بررسي شيب و دشواري سؤالات بود. جهت بررسي مخاطره هر يك از پارامترها در حالت‌هاي مختلف آزمايشي شاخص ميانگين توان دوم خطاها مورد استفاده قرار گرفت. جهت توليد و تحليل داده ها ار نرم‌افزارهاي آماري R بسته هاي mirt، interactions، car و psych استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد الگوريتم MHRM در قياس با الگوريتم‌هاي EM و MCEM داراي مخاطره كمتري است. اين موضوع بويژه تحت شرايط داده‌هايي با ابعاد بالا (5 بعد) و طول آزمون كوتاه (15 سؤال) بيشتر مشهود بود. همچنين نتايج پژوهش نشان داد زماني كه ابعاد آزمون افزايش و طول آزمون كاهش مي يابد، مخاطره برآورد پارامترها به طور معني‌داري افزايش مي‌يابد. در نتيجه مي‌توان گفت كاربرد الگوريتم MHRM در داده‌هاي با تعداد ابعاد بالا و طول آزمون كوتاه ضروري است و به پژوهشگران توصيه مي شود كه از آن در تحليل داده هاي با ساختار پيچيده از قبيل تعداد ابعاد بالا بهره گيرند