چگونگي شكل گيري قابليت هاي فناورانه در بنگاه ها (مورد كاوي شركت هاي زيست دارو)

توسعه قابليت‌هاي جديد يك فرآيند پيچيده است كه شامل يادگيري مداوم فناوري و دانش سازماني است. درگذشته محققان مدل سلسله مراتب يادگيري را براي توضيح توانايي توسعه شركت‌هاي كشورهاي در حال توسعه پيشنهاد دادند. ضمن آنكه پيشنهاد شد كه اين شركتها بر اساس توانايي‌هاي توليدي مربوط به يك پايگاه دانش ساده ، به رقابت بپردازند.ايده‌هاي سفت و سخت در مورد توالي‌ها و مراحل به ويژه در سطح شركت،ممكن است گمراه كننده باشد. فرايندهاي يادگيري كه زمينه‌ساز انباشت و توسعه دانش هستند، به توانايي‌هاي فني و همچنين مديريت دانش سازماني احتياج دارد. جنبه مهم اين يادگيري شامل دور انداختن شايستگي‌هايي است كه ممكن است در دوره هاي قبل مفيد بوده باشند اما با محيط‌هاي جديد ارتباط برقرار نكرده‌اند. كماكان پيوند بين تجربه و توليد لازم است اما براي توسعه قابليتهاي نوآورانه كافي نيست. بنابراين يادگيري در سطح شركت نه خودكار است و نه خطي، بلكه مستلزم سرمايه گذاري عمدي در مكانيزم‌هاي مختلف يادگيري است. در مورد شركتهاي زيست دارو با توجه به پيشرفته بودن اين نوع از صنايع مشخص گرديد كه شركت ها به مجموعه متنوعي از مكانيزم هاي يادگيري احتياج دارند و عملكرد و اجراي مجموعه متنوعي از فرآيندهاي يادگيري، نقشي اساسي در انباشت توانايي فناوري دارد. در اين صنايع شركت‌ها براي مديريت و سازماندهي مجموعه متنوعي از فرايندهاي يادگيري، به يك استراتژي مداوم نياز دارند. همچنين فرايند يادگيري تحت تأثير ظرفيت جذب‌كننده نيز است. ضمن آنكه توسعه بيو‌فن‌آوري توسط برنامه هاي تحقيق و توسعه تحت حمايت دولت انجام مي شود.