تحليل اثر متقابل بازيگران خودروي بدون راننده با روش آينده نگاري

به طور بنيادي، جابجايي توسط سه جزء سيستم از قبيل خودرو، راننده و زيرساخت حمل و نقل تضمين مي شود. با گذشت زمان، خودروها و زيرساخت از طريق بهبود فناورانه، پيشرفت چشمگيري داشته اند. اما تنها جزء ثابت اين سيستم كه به علت محدويت هاي انساني در رانندگي هنوز پرخطر است، انسان مي باشد. راه حل پيشنهادي دانشمندان براي حل اين جزء نيز استفاده از خودروهاي خودران يا بدون راننده است. لذا هدف از اين تحقيق، تجزيه و تحليل اثرات متقابل بازيگران بر عوامل موثر خودروي خودران مي باشد تا با تمركز بر آنها بتوان مقدمات مناسب اين فناوي فراهم گردد. با توجه به پارادايم مسئله، متدولوژي از نوع كيفي، و روش انجام آن آينده نگاري، و جامعه پژوهش، متخصصين صنايع مرتبط، نمونه نيز بصورت خبرگان قضاوتي غير تصادفي، ابزار جمع آوري داده ها مصاحبه و مستندات پيشين ادبيات بود. از نرم افزار مكتور براي تجزيه و تحليل استفاده گرديد. نتايج تحقيق اين بود كه بازيگراني مانند وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات، و وزارت راه و شهرسازي با توجه به موقعيت اشان در نمودار، جزء متغيرهاي بازتاب و كليدي مي باشند. اين متغيرها داراي اثر گذاري بالا بر روي سيستم و اثر پذيري بالا از سيستم مي باشند. با توجه به نتايج، از آنجاييكه خودروي خودران يك فناوري است كه اثرات اجتماعي، فرهنگي و فناورانه بر آينده خواهد داشت، با خوشه بندي ايجاد شده مي توان سياستگذاري مناسب در اجرايي نمودن اين فناوري داشت.