جرم قاچاق انسان؛ انقباض و انبساط مفهومي با تأكيد بر نظام بين‌المللي حقوق بشر

قاچاق انسان يكي از مهم‌ترين جنايت‌هاي سازمان‌يافتۀ فراملي و درواقع چهرۀ مدرن يكي از سياه‌ترين جنايت‌ها (بردگي) در گذشته است كه علاوه بر آثار اخلاقي و اجتماعي قابل‌توجه، رشد فزاينده‌اي دارد و در گذر زمان با انقباض و انبساط مفهومي همراه بوده است. هدف از اين مقاله، مطالعۀ تحولات مفهومي جرم قاچاق انسان در گذر زمان با رويكرد نظام بين‌المللي حقوق بشري است. تحقيق حاضر بر اساس روش توصيفي تحليلي و بر پايۀ اسناد و منابع كتابخانه‌اي نگاشته شده است. دستاورد مقالۀ حاضر اين است كه تحولات مفهومي قاچاق انسان از بردگي تا سازمان‌يافتگي و حقوق بشري شدن آن در راستاي جرم‌انگاري به‌عنوان يكي از اساسي‌ترين راهبردهاي سازمان ملل متحد به دولت‌هاي عضو پيشنهاد شده است كه تبيين گفتمان سياست جنايي ايران در قانون مبارزه با قاچاق انسان هم در خلال اين مفاهيم و ملاحظۀ انقباض و انبساط اين جرم در بستر سياست جنايي بين‌المللي ميسر خواهد بود. از سويي نيز جرم‌انگاري قاچاق انسان داراي فرايندي طولاني است كه مطالعه و تحقيق پيرامون خاستگاه و تحولات مفهومي آن به درك بهتر اين جنايت كمك مي‌كند. قانون‌گذار ايران ‌به‌رغم اقتباس قانون مبارزه با قاچاق انسان از پروتكل پيشگيري، منع و مجازات قاچاق انسان، به‌ويژه زنان و كودكان، اين جنايت را بدون توجه به رهيافت حقوق بشري آن، جرم‌انگاري نموده است.قاچاق انسان يكي از مهم‌ترين جنايت‌هاي سازمان‌يافتۀ فراملي و درواقع چهرۀ مدرن يكي از سياه‌ترين جنايت‌ها (بردگي) در گذشته است كه علاوه بر آثار اخلاقي و اجتماعي قابل‌توجه، رشد فزاينده‌اي دارد و در گذر زمان با انقباض و انبساط مفهومي همراه بوده است. هدف از اين مقاله، مطالعۀ تحولات مفهومي جرم قاچاق انسان در گذر زمان با رويكرد نظام بين‌المللي حقوق بشري است. تحقيق حاضر بر اساس روش توصيفي تحليلي و بر پايۀ اسناد و منابع كتابخانه‌اي نگاشته شده است. دستاورد مقالۀ حاضر اين است كه تحولات مفهومي قاچاق انسان از بردگي تا سازمان‌يافتگي و حقوق بشري شدن آن در راستاي جرم‌انگاري به‌عنوان يكي از اساسي‌ترين راهبردهاي سازمان ملل متحد به دولت‌هاي عضو پيشنهاد شده است كه تبيين گفتمان سياست جنايي ايران در قانون مبارزه با قاچاق انسان هم در خلال اين مفاهيم و ملاحظۀ انقباض و انبساط اين جرم در بستر سياست جنايي بين‌المللي ميسر خواهد بود. از سويي نيز جرم‌انگاري قاچاق انسان داراي فرايندي طولاني است كه مطالعه و تحقيق پيرامون خاستگاه و تحولات مفهومي آن به درك بهتر اين جنايت كمك مي‌كند. قانون‌گذار ايران ‌به‌رغم اقتباس قانون مبارزه با قاچاق انسان از پروتكل پيشگيري، منع و مجازات قاچاق انسان، به‌ويژه زنان و كودكان، اين جنايت را بدون توجه به رهيافت حقوق بشري آن، جرم‌انگاري نموده است.