مباني مسئوليت‌ توليد و عرضه تجهيزات پزشكي معيوب در حقوق ايران و اتحاديۀ اروپا

امروزه با پيشرفت تكنولوژي و نياز روزافزون جوامع به خدمات پزشكي، حجم عظيمي از تجهيزات و ملزومات پزشكي توليد و براي استفاده در اختيار پزشكان و بيماران گذاشته مي‌‌شود. توليد‌كنندگان و متخصصان اين امر همواره در پي ارائه بهترين و استانداردترين محصولات و تجهيزات پزشكي هستند، اما با وجود اين، متأسفانه امكان عرضه ملزومات و تجهيزات پزشكي معيوب از موضوعات انكارناپذير در جهان امروز است. در پاره‌اي موارد، استفاده از تجهيزات و ملزومات معيوب باعث ايراد خسارات مالي و بدني جبران‌ناپذير به مصرف‌كنندۀ نهايي شده است و موجب طرح و ايجاد اين موضوع مي‌شود كه توليدكننده يا واردكننده تجهيزات موردنظر تا چه حدي مسئول جبران خسارات خواهد بود. در اتحاديه اروپا و در قوانين درون‌قاره‌اي، توليد‌كننده و عرضه‌كننده تجهيزات پزشكي معيوب را به‌صراحت مسئول جبران خسارات ناشي از عيوب كالا مي‌دانند و از اثبات تقصير در اين زمينه، زيان‌ديده را معاف گردانيده‌اند. اما در حقوق ايران، قوانين موضوعه در اين خصوص تصريحي ندارد و قانون حمايت از حقوق مصرف‌كننده مبناي مسئوليت را تغيير نداده است؛ هرچند در آيين‌نامه فعاليت در حوزه تجهيزات پزشكي مبتني بر تحولات حقوق خارجي، مسئوليت بدون تقصير براي توليد‌كننده و واردكننده تجهيزات پزشكي معيوب پيش‌بيني شده است. اين پژوهش كه به روش كتابخانه‌اي انجام گرفته، در پي بررسي مباني مسئوليت بدون تقصير براي توليد‌كننده و عرضه‌كننده تجهيزات پزشكي معيوب است.