واكاوي موانع تحول ديجيتال در سازمان هاي پروژه محور صنايع نفت و گاز ايران

سازمان هاي پروژه محور صنايع نفت و گاز ايران، به عنوان مجري پروژه هاي عظيم توسعه اي بخش نفت و گاز كشور، نقش حياتي در چرخه اقتصادي دارند، هم راستا با روند تحول ديجيتال در ساير كسب و كارها بالاخص صنايع نفت و گاز، تحول ديجيتال در اين سازمان‌ها نيز اجتناب ناپذير بوده و در اين مسير، چالش هاي زيادي پيش روي آنها خواهد بود. از اينرو، واكاوي موانع تحول‌ديجيتال و ارايه توصيه هاي كاربردي، از اهداف اين پژوهش تعيين شده است. ابتدا موانع تحول‌ديجيتال از ادبيات تحقيق و تحليل داده‌هاي گردآوري شده از مصاحبه با خبرگان، استخراج و پس از تائيد نهايي با استفاده از فن دلفي فازي، از طريق مدلسازي ساختاري تفسيري، مدل ساختاري موانع تحول‌ديجيتال طراحي و تبيين گرديد. در اين پژوهش 52 مولفه از موانع تحول‌ديجيتال در اين سازمان‌ها شناسايي و در10 مولفه اصلي دسته بندي گرديد. تحليل قدرت نفوذ-وابستگي بين مولفه ها نشان مي دهد كه عوامل محيطي، چشم‌انداز غيرشفاف و اهداف ناهماهنگ و عوامل زمينه اي وابسته به كسب و كار پروژه اي از تاثيرگذارترين عوامل بر ساير موانع هستند و چالش امنيت سايبري و حريم خصوصي در پائين ترين سطح قرار گرفته و بيشترين وابستگي را به ساير عوامل دارند. يافته هاي پژوهش، با ارايه اطلاعات از موانع تحول ديجيتال و توالي و روابط بين آنها، بينش لازم براي تصميم گيرندگان به منظور تعيين اولويت ها و تخصيص موثر منابع براي غلبه بر موانع تحول ديجيتال را ارايه مي نمايند و از طريق زمينه بهبود مديريت تحول ديجيتال در اين سازمان ها فراهم فراهم گرديده است.