شماره ركورد :
1312592
عنوان مقاله :
نقش كيفيت روابط بين فردي و باورهاي ارتباطي در پيش بيني شكست عاطفي
پديد آورندگان :
مسيبي درچه ، عصمت دانشگاه اروميه - دانشكده ادبيات و علوم انساني , عيسي زادگان ، علي دانشگاه اروميه - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه روانشناسي , سليماني ، اسماعيل دانشگاه اروميه - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه روانشناسي
از صفحه :
1339
تا صفحه :
1357
كليدواژه :
شكست عاطفي , نشانگان ضربه عشق , كيفيت روابط بين فردي , باورهاي ارتباطي
چكيده فارسي :
زمينه: پژوهش هاي روانشناختي و گزارش هاي زندگي واقعي حاكي از آن است يكي از مسائل فراگير در جامعه امروز وقوع شكست عاطفي است. اين مسأله مي تواند منجر به اختلال در عملكرد افراد گردد و سلامت رواني آنان را تحت تأثير قرار دهد. بررسي عميقتر اين موضوع، مستلزم انجام پژوهش هايي است كه در مطالعات كنوني كانون تمركز پژوهشگران اين حوزه نبوده است.هدف: با در نظر گرفتن خلأ پژوهشي حاضر، اين مطالعه به دنبال بررسي نقش كيفيت روابط بين فردي و باورهاي ارتباطي در پيش بيني بروز نشانگان ضربه عشق ناشي از شكست عاطفي مي باشد. روش: اين پژوهش از نوع توصيفي - پس رويدادي با روش همبستگي پيرسون و رگرسيون بود. ابتدا پرسشنامه هاي كيفيت روابط بين فردي (پيرس و همكاران 1991 )، باورهاي ارتباطي (آيدلسون واپشتاين، 1982 ) و نشانگان ضربه عشق (راس، 1999 ) با استفاده ازفرم نگار به صورت آنلاين تدوين گرديد. اين پرسشنامه ها از طريق لينك، براي افراد داراي تجربه شكست عاطفي دربازه سني 18 تا 38 سال به صورت هدفمند در شهر اصفهان ارسال شد. در پايان، 89 نفر در مطالعه شركت كردند. افراد با توجه به نمرات در پرسشنامه نشانگان ضربه عشق در سه گروه (فاقد شكست عاطفي (A)، شكست عاطفي با قابليت بهبود خودبخودي (B)و افراد باشكست عاطفي نيازمند مداخله درماني (C)) كدگذاري شدند. نمرات آنان در نشانگان ضربه عشق به عنوان متغير مالك و نمراتشان در كيفيت روابط بين فردي و باورهاي ارتباطي به عنوان متغير پيش بيني كننده عضويت گروهي در نظر گرفته شد. نتايج با استفاده از روش تحليل تشخيصي تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج بدست آمده حاكي از دستيابي به دوتابع تشخيصي بود كه تابع تشخيصي اول به طور معناداري توانست واريانس گروه هاي تشكيل شده را تبيين نمايد(P 0/05).سازه هاي تفاوت هاي جنسيتي، تعارض بين فردي بادوستان، و عمق روابط بين فردي با دوستان به ترتيب بيشترين ميزان ضريب ساختاري را در پيش بيني بروز نشانگان ضربه عشق در افراد با تجربه شكست عاطفي داشتند. نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه افراد با تجربه شكست عاطفي و نشانگان ضربه عشق از كيفيت روابط بين فردي پايين تري (تعارض بالاتر و عمق روابط بين فردي پايين تر با دوستان) برخوردارند و باورهاي ارتباطي(تفاوتهاي جنسيتي) بيشتري دارند. با تكيه به نتايج به دست آمده، آموزش روابط مؤثر توسط متخصصان حوزه سلامت روان به جمعيت عمومي توصيه مي شود.
عنوان نشريه :
علوم روانشناختي
عنوان نشريه :
علوم روانشناختي
لينک به اين مدرک :
بازگشت