مقايسه اثربخشي زوج‌درمانگري مبتني بر پذيرش و تعهد و زوج‌درمانگري مبتني بر شيوه گاتمن بر تعهد زوجي

زمينه: قطع پيوند عاطفي ميان زوجين، پيامد خيانت توسط يكي از آن هاست كه فشار رواني زيادي را تحميل مي‌كند و با ايجاد احساسات منفي ممكن است موجب خيانت متقابل يا عدم تعهدزناشويي در همسر آسيب ديده از خيانت شود. پيشينه پژوهش نشان مي‌دهد زوج‌درمانگري مبتني بر پذيرش و تعهد و زوج‌درمانگري مبتني بر شيوه گاتمن بر روابط زوجين آسيب ديده از خيانت همسر مؤثرند؛ اما تاكنون مشخص نيست كه كدام يك از اين مداخلات مي‌توانند در طول زمان اثربخشي بيشتري داشته باشند. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي زوج‌درمانگري مبتني بر پذيرش و تعهد و زوج‌درمانگري مبتني بر شيوه گاتمن بر تعهدزناشويي زنان آسيب ديده از خيانت همسر انجام شد. روش: پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و پيگيري سه ماهه با گروه گواه انجام شد. جامعه‌آماري پژوهش شامل تمامي زنان آسيب‌ديده از خيانت همسر مراجعه‌كننده به مركز بهداشت شهر رامسر از دي ماه 99 تا پايان ارديبهشت 1400 بود. 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه (هرگروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه‌هاي آزمايش هركدام 8 جلسه زوج‌درمانگري مبتني بر پذيرش و تعهد داهل و همكاران (2014) و زوج‌درمانگري مبتني بر شيوه گاتمن (2008) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تعهدزناشويي (آدامز و جونز، 1997) بود. تحليل داده‌ها با روش تحليل واريانس مختلط انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد در مرحله پس‌آزمون هر دو روش مداخله بر افزايش تعهدزناشويي زنان آسيب ديده از خيانت همسر تأثير معناداري داشتند ( P 0/01). در مرحله پيگيري نيز دو مداخله به صورت معناداري موجب افزايش تعهدزناشويي شد، اما بين دو رويكرد زوج‌درمانگري مبتني بر شيوه گاتمن و زوج‌درمانگري مبتني بر پذيرش و تعهد در تعهدزناشويي تفاوت آماري معني‌داري مشاهده نشد (0/01 P). نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد هر دو رويكرد زوج‌درمانگري مبتني بر پذيرش و تعهد و زوج‌درمانگري مبتني بر شيوه گاتمن موجب ارتقاي تعهدزناشويي زنان آسيب ديده از خيانت همسر شده و از اين رو مي‌توان گفت آگاهي و استفاده از اين دو رويكرد در جهت تعهدزناشويي و تعارضات زوجين آسيب‌ديده از خيانت همسر مي‌تواند به روان‌شناسان، زوج‌درمانگران و ساير متخصصان كمك كند.