اثربخشي روان‌درمانگري تحليلي هورناي بر ساختار شخصيت زنان متقاضي طلاق: يك پژوهش تك آزمودني بر سه ريخت شخصيت هورناي

زمينه: پژوهش‌هاي بسياري نشان داده‌اند كه درمان‌هاي روانشناختي مي‌توانند در پيشگيري از طلاق مؤثر باشند. اما خلاء پژوهشي در حوزه‌ي درمان روان‌تحليل‌گري باهدف تغيير و يا اصلاح ساختار شخصيت زنان روان‌نژند متقاضي طلاق وجود دارد. هدف: اين مطالعه با هدف بررسي اثربخشي روان‌تحليل‌گري هورناي براساس سه ريخت شخصيت بر ساختار شخصيت زنان متقاضي طلاق انجام شد. روش: اين مطالعه، يك پژوهش تك آزمودني از نوع A/ B بوده است. 6 آزمودني از ميان كليه‌ي زنان متقاضي طلاق مراجعه‌كننده به برخي از مراكز مشاوره شهر تهران در سال 1399 به‌صورت نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شده، با پاسخگويي به پرسشنامه‌ي هورناي - كوليج (2011)، در سه گروه دو نفره گمارش شدند. مصاحبه‌ي سازمان شخصيت (STIPO-R) كلاركين (2019) در سه مرحله اجرا شد. درمان در 15 جلسه انفرادي 60 دقيقه‌اي، يك جلسه در هفته اجرا شد و يك ماه بعد پيگيري صورت گرفت. داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از روش استاندارد ترسيم ديداري، شاخص تغيير پايا با فرمول اصلاح شده براي محاسبه تغيير آماري معني‌دار و استفاده از فرمول درصد بهبودي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: درمان روان‌تحليل‌گري هورناي باعث ايجاد تغيير در زيرمقياس‌هاي هويت (44/16 درصد بهبودي)، روابط موضوعي (33/98 درصد بهبودي)، دفاع‌هاي نابالغ (49/71 درصد بهبودي)، پرخاشگري (44/65 درصد بهبودي)، ارزش‌هاي اخلاقي (48/6 درصد بهبودي) و خودشيفتگي (54/16 درصد بهبودي) شد. شاخص تغيير پاياي آن‌ها هم حاكي از معني‌دار بودن اين تغييرات بود (0/05  P) و (0/01  P). نتيجه‌گيري: اين يافته‌ها حاكي از تغييرات معنادار در مؤلفه‌هاي ساختار شخصيت است، بنابراين روان‌درمانگري تحليلي هورناي با تغيير ساختار شخصيتي زنان متقاضي طلاق مي‌تواند براي روانشناسان و زوج درمانگران در پيشگيري از طلاق مفيد باشد.