اثربخشي درمان شناختي - رفتاري در رشد خودپنداره جنسي زنان متأهل

زمينه: يكي از عوامل تأثيرگذار بر عملكرد جنسي زنان، تصورات و احساسات آن‌ها نسبت به ارتباط جنسي و شناخت جنبه‌هاي جنسي خويشتن و در يك تعريف كلي خودپنداره جنسي است. از طرفي باورها و شناخت‌هاي منفي، عامل مهمي در اختلالات جنسي بوده و درمان شناختي - رفتاري و استفاده از روش بازسازي شناختي براي درمان اختلالات جنسي مي‌تواند كمك‌كننده باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشي درمان شناختي - رفتاري در رشد خودپنداره جنسي زنان متأهل انجام شد. روش: روش پژوهش شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را كليه‌ي زنان مراجعه‌كننده به مراكز زنان، زايمان و مشاوره شهرستان بابل در سال 1394 تشكيل دادند. تعداد 30 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به‌تصادف در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). ابتدا هر دو گروه به پرسشنامه خودپنداره جنسي اسنل و همكاران (1993) پاسخ دادند (پيش‌آزمون). سپس گروه آزمايش به مدت 8 جلسه تحت مداخله شناختي - رفتاري قرار گرفتند و گروه كنترل مداخله‌اي دريافت نكرد. تجزيه‌وتحليل اطلاعات با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد در مرحله پس‌آزمون بين دو گروه در خودپنداره جنسي، رضايت جنسي، اعتماد به خود جنسي و افسردگي جنسي تفاوت معني‌داري وجود دارد (0/01 P). درحالي‌كه در نمره ميل و انگيزه جنسي بين گروه‌ها تفاوت معني‌داري مشاهده نشد (0/05 P). به اين معني كه نمرات افراد در خودپنداره جنسي، رضايت جنسي و اعتماد به خود جنسي، ارتقا و در افسردگي جنسي كاهش يافته است. نتيجه‌گيري: درمان شناختي - رفتاري بر رشد خودپنداره جنسي زنان متأهل تأثير داشته است و ازاين رو متخصصان مي‌توانند از اين مداخله براي افزايش خودپنداره جنسي، رضايت جنسي و اعتماد به خود و كاهش افسردگي جنسي در زنان استفاده كنند.