اثربخشي برنامۀ حل مسئله خانواده- محور بر تنظيم هيجان مادرانِ دانش آموزان داراي اختلال اوتيسم

هدف اين پژوهش، بررسي اثربخشي برنامه حل مسئله خانواده - محور بر تنظيم هيجان مادرانِ دانش‌ آموزان داراي اختلال اوتيسم بود. اين پژوهش، يك مطالعه نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون -پس‌آزمون -پيگيري و گروه كنترل بود. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل همۀ مادران دانش‌آموزان دختر و پسر داراي اختلال طيف اوتيسم شهر كرمانشاه در سال تحصيلي 98 -1397 بود. تعداد 64 نفر از دانش‌ آموزان داراي اختلال طيف اوتيسم در مدرسه استثنايي بشارت ويژه اين دانش‌ آموزان مشغول به تحصيل بودند. در اين پژوهش 30 مادر داراي فرزند مبتلا به اوتيسم به ‌روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب‌ و با انتساب تصادفي به دو گروه 15 نفري آزمايش و كنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش، برنامه حل مسئله را در ده جلسه دريافت كردند، درحالي‌كه به گروه كنترل اين آموزش ارائه نشد. ابزار پژوهش پرسشنامه تنظيم هيجان گراس و جان (2003) بود. اطلاعات گردآوري‌شده از طريق آزمون آماري تحليل مكرر با استفاده از نسخه بيست و سوم نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه برنامه حل مسئله خانواده- محور بر تنظيم هيجان آزمودنيها تأثير معنادار داشت و اثر اين برنامه در مرحله پيگيري همچنان ماندگار بود (0/01 P). برنامه حل مسئله خانواده- محور، تنظيم هيجان مادران داراي فرزند مبتلا به اوتيسم را بهبود بخشيده است، بنابراين، كاربست برنامه آموزش حل مسئله خانواده- محور براي اين مادران اهميت بسيار دارد.