ساختار جامع فعاليتهاي فوق برنامه ويژه دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول

دوران نوجواني سرشار از فرصت يادگيري صلاحيتها و مهارتهاي جديد است. از آنجا كه برنامه ‌هاي مدارس دوره متوسطه به همه جنبه ‌هاي رشد نمي ‌پردازند، ضرورت دارد كه هر نوجوان در فعاليتهاي فوق ‌برنامه شركت كند. منظور از فعاليتهاي فوق ‌برنامه، هر نوع فعاليت خارج از برنامه ‌درسي رسمي است كه در آن دانش‌ آموزان مشاركتي فعالانه، داوطلبانه و سازنده دارند. تنوع فعاليتهاي فوق ‌برنامه به افزايش تحرك بدني، صيانت از آسيبهاي فضاي مجازي، كسب مهارت و تقويت آموزشهاي مدرسه اي مي انجامد. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف شناسايي ساختار جامع فعاليتهاي فوق‌ برنامه ويژه دانش‌ آموزان دختر دوره متوسطه اول با به‌ كارگيري روش تحقيق آميخته اكتشافي (كيفي- تحليل محتوا و كمّي- توصيفي پيمايشي) در سال تحصيلي 97-1396 در مدارس ناحيه يك شهر يزد انجام شده است. جامعه آماري شامل سه گروه مديران مدارس دخترانه (28 نفر)، دانش‌ آموزان دختر(7000 نفر) و مادران(7000 نفر) بود. داده‌ هاي كيفي طي مصاحبه با ده مدير مدرسه بر اساس اصل اشباع نظري و روش نمونه ‌گيري هدفمند گردآوري شد، سپس 375 دانش‌ آموز و 355 نفر از مادران به‌ روش نمونه‌ گيري تصادفي خوشه‌ اي انتخاب و به پرسشنامه ‌هاي محقق ‌ساخته پاسخ دادند. سه‌ سوسازي نتايج تحليل محتواي داده‌ هاي كيفي و تحليل واريانس رتبه‌ اي فريدمن داده ‌هاي كمّي نشان داد كه اولويت فعاليتهاي فوق‌ برنامه از نظر مديران مدارس دخترانه، دانش‌ آموزان و مادران به‌ ترتيب، فعاليتهاي ورزشي، فرهنگي- هنري، مهارتي- حرفه اي، با اختيار خود در منزل، آموزشي- درسي و مذهبي- معنوي است كه مي‌ توان آنها را مبناي طراحي و اجراي فعاليتهاي فوق ‌برنامه در مدارس قرار داد.