بهينه‌سازي محيط كشت ريز جلبك Chlorella vulgaris جهت افزايش توليد نشاسته در ايران 1393

افزايش رشد جمعيت و ايجاد قدرت‌هاي اقتصادي بزرگ، موجب افزايش مصرف انرژي در دنيا شده است. در سال 2008 سوخت‌هاي فسيلي 88% از مصارف انرژي را در دنيا تشكيل مي‌داد. ازآنجايي‌كه در ايران سوخت‌هاي سيستم حمل‌ونقل، از اساسي‌ترين آلاينده‌ها بوده، جايگزين كردن اين سوخت‌ها با سوخت‌هاي زيستي، شامل بيواتانل وبيوديزل مي‌تواند در كاهش آلودگي محيط‌زيست، بسيار مؤثر باشد. برخي گونه‌هاي ريز جلبك، اين توانايي رادارند كه مقادير بالايي كربوهيدرات، به‌جاي ليپيد توليد كنند. اين ريز جلبك‌ها، كانديداي بسيار مناسبي براي توليد بيواتانل مي‌باشند، زيرا كربوهيدرات موجود در ريز جلبك، مي‌تواند استخراج‌شده و به‌عنوان كربوهيدرات‌هاي قابل تخمير مورداستفاده قرار گيرند. هدف از اين مطالعه بهينه‌سازي محيط كشت ريز جلبك، جهت افزايش توليد نشاسته بود. اين مطالعه به‌صورت روش ميداني، مشاهده و آزمون صورت گرفت. براي اين منظور ريز جلبك‌ كلرلا ولگاريس، از محل كلكسيون ريز جلبكِ سازمان پژوهش‌هاي علمي و صنعتي ايران، در ارديبهشت‌ماه 93 دريافت شد و محيط‌هاي كشت BBM و Z8 جهت انجام مطالعه انتخاب شدند. جذب نوري، شمارش سلولي و توده زيستي ميكرو جلبك‌ در اين محيط‌ها، موردبررسي قرار گرفت. با توجه به اختلاف معني‌دار P 0/05 دو محيط كشت Z8 ٚ BBM ،براي كلرا ،محيط كشت BBM انتخاب شد. بنابراين C.vulgaris مي تواند گزينه مناسبي به عنوان ماده اوليه در توليد بيواتانول باشد.