فراواني اتيولوژي شكستگي‌هاي پاتولوژيكي غيرترومايي در بيماران بستري شده در بيمارستان امام خميني شهرستان اروميه

زمينه و هدف: شكستگي‌هاي پاتولوژيك به شكستگي‌هاي استخواني غيرترومايي اطلاق مي‌شود كه تحت شرايط خاص از جمله متاستازهاي سرطاني، استئوپروز، مصرف طولاني مدت داروهاي كورتيكواستروييدي، و غيره بروز مي‌كنند. هدف از انجام اين مطالعه بررسي علل بروز شكستگي‌هاي پاتولوژيك ناشي از بيماري‌هاي مختلف در بيماران مراجعه‌كننده به بيمارستان آموزشي امام خميني (ره) شهرستان اروميه مي‌باشد.روش بررسي: در اين مطالعه به روش سرشماري تمامي بيماران مبتلا به شكستگي پاتولوژيك بستري شده در بيمارستان امام خميني (ره) اروميه از فروردين ماه سال 1394 تا اسفند ماه سال 1398 مورد بررسي قرار گرفتند. پس از ثبت اطلاعات دموگرافيكي، ارتباط احتمالي علل شكستگي با جنسيت، سن، و محل آناتوميك شكستگي از طريق Chisquare test مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: در مجموع 168 بيمار با ميانگين سني 21/1±58/6 وارد مطالعه شدند. طبق نتايج به‌دست آمده در اين مطالعه، توزيع فراواني شايع‌ترين علل شكستگي پاتولوژيكي به‌ترتيب مربوط به استئوپروز (33/3%) و متاستاز كارسينومايي (28/6%)، و تومور اوليه (11/3%) بود. مهره‌هاي ستون فقرات (57/1%) و ناحيه پروگزيمال گردن استخوان فمور (27/4%) به‌ترتيب بيشترين محل‌هاي آناتوميكي در معرض شكستگي بودند. به طوري‌كه استئوپروز و متاستاز كارسينوماي استخواني به‌ترتيب بيشترين علل گزارش شده در ميان زنان و مردان بود. همچنين، معمول‌ترين علت شكستگي در سنين زير پنجاه سال استئوساركوم اوليه، و در سنين بالاي پنجاه سال استئوپروز بود (0/05 P).نتيجه‌گيري: در اين مطالعه مهمترين علل شكستگي‌هاي پاتولوژيكي، استئوپروز و متاستازهاي كارسينومايي بودند كه در سنين بالاي 50 و زير 50 سال متفاوت بود. طبق نتايج آماري، شايع‌ترين محل آناتومي در ستون مهره‌ها و ناحيه پروگزيمال گردن استخوان فمور گزارش شد.