پديد آورندگان :
جعفربگلو ، ام ليلا دانشـگاه علـوم پزشـكي ايران - دانشـكده پرسـتاري و مامـايي - گروه آموزشي پرستاري توانبخشي , كاشاني‌نيا ، زهرا دانشگاه علـوم پزشكي ايران - دانشكده پرستاري و مامايي, مركز تحقيقات مراقبت‌هاي پرستاري و مامايي, پژوهشكده مديريت سلامت - گروه آموزشي پرستاري كودكان , سيدفاطمي ، نعيمه دانشگاه علـوم پزشكي ايران - دانشكده پرستاري و مامايي, مركز تحقيقات مراقبت‌هاي پرستاري و مامايي, پژوهشكده مديريت سلامت - گروه آموزشي روان‌پرستاري , حقاني ، حميد دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده مديريت و اطلاع‌رساني پزشكي - گروه آموزشي آمار زيستي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: با توجه به اين كه آسايش هدف نهايي كليه فرآيندهاي پرستاري است، مطالعه حاضر با هدف تعيين وضعيت آسايش مددجويان بستري با اختلال روان‌پزشكي انجام گرفته است. روش بررسي: اين پژوهش از نوع توصيفي مقطعي است كه با شركت 275 مددجوي بستري در بخش‌هاي روان‌پزشكي بيمارستان شهيد دكتر لواساني در سال 99 در تهران انجام گرفته است. نمونه‌گيري به صورت مستمر بود. مددجويان پرسشنامه‌هاي جمعيت‌شناختي و ابزار آسايش افراد بستري در بخش روان‌پزشكي را تكميل نمودند. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي، آزمون‌هاي آماري تي‌مستقل، آناليز واريانس و آزمون تعييني شفه در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 در سطح معناداري 0.05p تحليل شد. يافته‌ها: 66.9% (184 نفر) بيماران مرد بودند. نمره آسايش كلي مددجويان 128.76 بود كه براساس امتيازبندي از عدد 38 تا 190 ميزان آسايش بيش‌تر از ميانه بود. بيش‌ترين امتياز در ابعاد آسايش به ترتيب حيطه فرهنگي‌اجتماعي (91.55 ±65.20)، حيطه رواني معنوي (31.50 ±64.19)، حيطه فيزيكي (37.06 ±58.22) و حيطه محيطي (22.39 ±49.19) بوده است. آزمون تعييني شفه نشان داد كه نمره آسايش در مددجوياني كه ميزان درآمدشان كفايت مي‌كند به طور معناداري (0.001p ) بالاتر بوده است. همچنين مددجوياني كه شغل آن‌ها كارمند است نمره آسايش بيش‌تري نسبت به سايرين كسب نموده‌اند (0.017=p). نتيجه‌گيري: مددجويان كم‌ترين آسايش را در حيطه محيطي و بالاترين آسايش را در حيطه فرهنگي اجتماعي كسب كردند بنابراين توصيه مي‌شود كه برنامه‌ريزي و اجراي كليه مداخلات پرستاري با هدف حفظ و بهبود آسايش در حيطه محيطي بخش‌هاي روان‌پزشكي انجام گيرد.
