تحليل فضايي كيفيت زندگي در نقاط روستايي با تاكيد بر بعد نهادي (مطالعه موردي: روستاهاي شهرستان لاهيجان)

هدف مقاله حاضر تحليل فضايي كيفيت زندگي با تاكيد بر بعد نهادي در روستاهاي شهرستان لاهيجان است. لذا ابتدا به سابقه مديريت روستايي و دهياري پرداخته سپس با تعيين 11 گويه برگرفته از وظايف ابلاغي دهياران بعنوان عناصر واسط بين دولت و مردم مورد ارزيابي قرار داده و نقش آنان در كيفيت زندگي مردم روستا تبيين شده است. تحقيق حاضر بر مبناي روش توصيفي – تحليلي و بر اساس هدف از نوع مطالعات كاربردي مي باشد.جامعه آماري مورد مطالعه شامل 182روستاي شهرستان لاهيجان مي باشد. كه 12 روستا در سه سطح جغرافيايي ساحلي ، جلگه و كوهپايه مورد مطالعه قرار گرفته اند. تعداد نمونه ها با بهره گيري از فرمول مورگان، تعداد 385 خانوار به صورت نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شده اند. تجزيه و تحليل داده هاي بدست آمده از پرسش نامه به وسيله نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون ضريب همبستگي اسپرمن صورت گرفته است. نتايج تحقيق حاكي از وضعيت نسبتاً خوب شاخص هاي كيفيت زندگي از بعد نهادي در روستاهاي شهرستان لاهيجان دارد. از اينكه دهياريها توانسته اند در روستاهايي كه فاقد مديريت بوده اند با انجام كارهاي عمراني مانند آسفالت و نامگذاري معابر و تامين پاكيزگي محيط و ... رضايت نسبي را كسب كنند. و اين ميزان رضايت براي سازماني كه تقريبا 15 سال از فعاليت آن مي گذرد در خور توجه است.