پيشگيري از جرايم خشن بزرگسالان ناشي از بزه ديدگي دوران كودكي

زﻣﯿﻨﻪ و ﻫﺪف: ﯾﮑﯽ از ﺧﻄﺮات ﺑﺎﻟﻘﻮه در ﻣﻮرد ﮐﻮدﮐﺎن، ﮐﻮدكآزاري و ﺑﺰه دﯾﺪﮔﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ داراي ﻋﻮارض ﺟﺴﻤﯽ و روﺣﯽ ﺟﺒﺮان ﻧﺎﭘﺬﯾﺮي اﺳﺖ. اﻓﺰاﯾﺶ ﭘﺪﯾﺪه ﮐﻮدك آزاري و ﺑﺰه دﯾﺪﮔﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ در ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻟﺰوم ﺣﻤﺎﯾﺖ از آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮﺗﺮﯾﻦ و ﺑﯽﭘﻨﺎه ﺗﺮﯾﻦ ﮔﺮوه اﺟﺘﻤﺎع، ﺑﺮرﺳﯽ اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه و اﺗﺨﺎذ راﻫﮑﺎرﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮاي ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي از آن را ﺿﺮوري ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و اراﺋﻪ راﻫﮑﺎرﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي، ﻣﯽﺗﻮان اﻣﯿﺪوار ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﯿﻮع اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﮐﻮدﮐﺎن ﺳﺎﻟﻢ اﻣﺮوز، ﻓﺮداﯾﯽ ﺑﻬﺘﺮ را ﺑﺮاي ﺟﺎﻣﻌﻪ رﻗﻢ ﺑﺰﻧﻨﺪ. روش: ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ روش ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ و ﻧﺘﺎﯾﺞ: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ روزاﻓﺰون ﭘﺪﯾﺪه ﺑﺰه دﯾﺪﮔﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ و اﯾﻨﮑﻪ ﺳﻬﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ از ﻣﻮارد ﺟﺮاﯾﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﮑﺮار ﭼﺮﺧﻪ ﮐﻮدك آزاري اﺳﺖ؛ ﺿﺮوري اﺳﺖ ﺗﺎ در ﻣﻮرد دﻻﯾﻞ ﮐﻮدك آزاي ﺗﻮﺳﻂ آزاردﯾﺪﮔﺎن و ﺑﺰه-دﯾﺪﮔﺎن ﺳﺎﺑﻖ، ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺟﺮمﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪ ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد؛ ﻧﮑﺘﻪاي ﮐﻪ وﺟﻮد دارد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻃﺒﯿﻌﯽ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽرود ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻃﻌﻢ آزار دﯾﺪن ﺗﻮﺳﻂ دﯾﮕﺮان را ﭼﺸﯿﺪه اﺳﺖ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎ زﺷﺘﯽ اﯾﻦ ﮐﺎر آﺷﻨﺎ ﺷﻮد و ﻧﺒﺎﯾﺪ آن را در ﻣﻮرد دﯾﮕﺮان ﺗﮑﺮار ﮐﻨﺪ؛ اﻣﺎ واﻗﻌﯿﺖ ﭼﯿﺰي دﯾﮕﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺰهدﯾﺪﮔﯽ در دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺮاﯾﻢ ﺧﺸﻦ ﺑﺮ ﺑﺰﻫﮑﺎري دوران ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﺜﺒﺖ دارد. ﺑﺎ اراﺋﻪ راﻫﮑﺎرﻫﺎﯾﯽ در ﻗﺎﻟﺐ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي ﮐﯿﻔﺮي از ﻃﺮﯾﻖ ﺟﺮم اﻧﮕﺎري ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ و ﮐﯿﻔﺮﮔﺰﯾﻨﯽ ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي ﻏﯿﺮﮐﯿﻔﺮي از ﻃﺮﯾﻖ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺴﺘﻌﺪ ﺑﺰه دﯾﺪﮔﯽ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از آن ﻫﺎ و اﯾﺠﺎد ﺧﻂ ﺗﻠﻔﻨﯽ وﯾﮋه ﺑﺮاي اﻋﻼم ﮐﻮدك آزاري، روان درﻣﺎﻧﯽ و اراﺋﻪ ﺗﺪاﺑﯿﺮ ﺑﺎزﭘﺮوري و ﺑﺎزﺗﻮاﻧﯽ ﮐﻮدك آزار دﯾﺪه و آﮔﺎه ﺳﺎزي و آﻣﻮزش ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮان اﻣﯿﺪوار ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﯿﻮع اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﮐﻮدﮐﺎن ﺳﺎﻟﻢ اﻣﺮوز، ﻓﺮداﯾﯽ ﺑﻬﺘﺮ را ﺑﺮاي اﯾﺮان رﻗﻢ ﺑﺰﻧﻨﺪ.