علت شناسي اقدام به خودكشي و ارائه راهكارهاي پيشگيرانه با تأكيد بر آموزه هاي عرفاني و ديني (مطالعه موردي شهرستان پارس آباد)

زمينه و هدف: خودكشي يكي از ده علت مرگ‌ومير در دنيا محسوب مي­شود و هم‌چنين، يك معضل عمده در بهداشت و سلامت اجتماعي مي‌باشد كه هزينه‌هاي سنگيني را به جوامع تحميل مي‌كند. پژوهش حاضر با هدف بررسي علل و زمينه‌هاي اقدام به خودكشي در شهرستان پارس‌آباد و ارائه راهكارهاي پيشگيري از آن انجام شده است.روش: شيوه پژوهش تركيبي با رويكرد اكتشافي مورد استفاده قرار گرفته است و از دو روش پژوهشي كيفي و كمي استفاده شد. جامعه پژوهش شامل متخصصان و كارشناسان در زمينه‌هاي مشاوره خانواده، روان‌پزشك‌ها، كاركنان بيمارستان‌ها، مراكز بهزيستي و بهداشت و درمان مي‌باشند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند.يافته‌‌ها و نتايج: يافته‌هاي پژوهش نشان داد مهم‌ترين علل اقدام به خودكشي در شهرستان پارس‌آباد مواردي نظير مسائل و مشكلات خانوادگي، ازدواج و مسائل عاطفي و ناموسي، اعتياد و مشروبات الكلي، مشكلات اقتصادي و مالي، ناهنجاري و بيماري‌هاي رواني مي‌باشد. بنابراين، نيازهاي فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و عاطفي گروه‌هاي مختلف اجتماع بايد بررسي شده و عوامل زمينه‌ساز آن حذف گردد و از طرفي، با تكيه بر عرفان و آموزه‌هاي ديني مي‌توان شاهد كاهش خودكشي بود؛ زيرا آمارهاي موجود داخلي و خارجي گوياي كم بودن اقدام به خودكشي در جوامع مسلمان نسبت به جوامع غيرمسلمان است كه باورها و مناسك اسلامي به دو روش مستقيم و غيرمستقيم در كاهش اقدام به خودكشي افراد ديندار تأثيرگذار است.