كاوشي پديدارشناسانه به ادراك دانشجويان دكتري رشته ‏هاي علوم انساني دانشگاه شيراز از تصوير دانشگاه

هدف از اين پژوهش كيفي كاوشي پديدارشناسانه به ادراك دانشجويان دكتري رشته‌هاي علوم انساني دانشگاه شيراز از تصوير دانشگاه بود. به منظور فهم عميق موضوع پژوهش از روش پژوهش پديدارشناسي از نوع تفسيري استفاده شد. مشاركت‌كنندگان پژوهش شامل دانشجويان دكتري رشته‏هاي علوم انساني دانشگاه شيراز در نيم‌سال اول سال تحصيلي 1399 ـ 1400 بودند كه با استفاده از رويكرد نمونه‏گيري هدفمند از نوع گروه بارز با در نظر گرفتن بحث اشباع نظري انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده‌هاي پژوهش از مصاحبه نيمه‌‌ساختمند استفاده شد. جهت اعتباريابي داده‌ها از معيارهاي تأييدپذيري و قابل قبول بودن با استفاده از روش‏هاي هم‌سوسازي و خودبازبيني محقق طي فرايند جمع‏آوري و تحليل داده‏ها و مطابقت مصاحبه‏ها و مباني نظري و پژوهشي استفاده شد. به‌علاوه، به كمك روش تحليل مضمون، كدها و مضامين استخراج و شبكه مضامين تصوير سازماني دانشگاه ترسيم شد. نتيجه پژوهش نشان داد ادراك دانشجويان از تصوير دانشگاه (مضمون فراگير) مشتمل بر 56 مضمون پايه، 19 مضمون سازمان‏دهنده سطح دوم، و 7 مضمون سازمان‏دهنده سطح اول يعني سرمايه انساني، فرايند ياددهي‌ـ يادگيري، وجهه دانشگاه، نوع ساختار سازماني، جوّ دانشگاه، خدمات و تسهيلات، و همچنين معماري و فضاي سبز دانشگاه است. گفتني است خروجي اين كار مي‏تواند به مديران و برنامه‏ريزان توسعه دانشگاهي ياري كند تا با آگاهي از مؤلفه‏هاي تأثيرگذار بر تصوير دانشگاه به صورت آگاهانه‏تري به مديريت تصوير دانشگاه و ايجاد تصوير سازماني پايدارتر در ذهن دانشجويان بپردازند.