استفاده از داده‌هاي دماي سطحي آب درياي عمان جهت شناسايي آب زيرسطحي خليج فارس

در اين پژوهش با هدف شناسايي و رديابي آب خليج فارس در درياي عمان از ماهواره استفاده شده است. رديابي آّب زير سطحي خروجي خليج فارس از گذرگاه تنگه‌ي هرمز به كمك شناسايي ويژگي‌هاي دمايي آّب سطحي عمان در ناحيه‌اي كه وجود آب زيرسطحي خليج فارس در مطالعات گذشته مورد تاييد قرار گرفته است، مي‌تواند به رديابي آب زيرسطحي منجر شود. در اين مطالعه از داده‌هاي دماي ‌سطح‌ دريا از مجموعه داده اوستيا براي حوضه مورد مطالعه كه خليج فارس و قسمتي از درياي عمان (47 الي 59.45 درجه شرقي و 22.6 الي 32 درجه شمالي) مي باشد، تهيه شد. سپس با توجه به مطالعات ناشي از داده‌هاي اندازه‌گيري 73 ساله موجود در منطقه و شناسايي گستره دمايي آب سطحي درياي عمان (23.00- 22.20 درجه سانتي‌گراد) و آب زير سطحي خليج فارس (22.20- 16.00 درجه سانتي‌گراد) كه بر روي همديگر قرار گرفته‌اند، داده‌هاي ماهواره‌اي فيلتر شدند. جهت فيلتر كردن داده‌ها و ترسيم شكل‌ها از كدنويسي در محيط متلب استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهد كه آب خليج فارس مي‌تواند تا قسمت‌هاي مياني درياي عمان منتقل شود آب سطحي (دماي 28.5 الي 30 درجه سانتي‌گراد) در فصل سرد در محدوده‌ي 58.5 الي 59.5 درجه شرقي و در فصل گرم، به سمت طول‌هاي جغرافيايي تا بيش از 59.5 درجه شرقي پيشروي مي‌نمايد. در نتيجه ميزان نفوذ آب خليج فارس در درياي عمان در فصل گرم نيم درجه طول جغرافيايي بيش از فصل سرد است.