بازتاب تاريخ‎نگاري هنر در تاريخ‎نگاري سياسي صفويان (با تأكيد بر هنر خوش‌نويسي)

تاريخ‎نگاري سياسي از ويژگي‎هاي كلي تاريخ‎نگاري صفويان است كه تكيه اصلي آن بر وقايع سياسي و نظامي است و عنايت كم‎تري به امور اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و هنري داشته است. با وجود اين رويكرد غالب در تاريخ‎نگاري سياسي، اما با حمايت مؤثر صفويان از هنر و علاقه‎مندي برخي از مورّخان سياسي به هنر خوش‌نويسي كه در زمره منشيان، كاتبان و خوش‌نويسان دربار بودند، اهميت و حجم مطالب ثبت‌شده درباره خوش‌نويسي، نسبت به ساير هنرهاي ديگر در جايگاه نخست قرار گرفت. همچنين تحت تأثير ويژگي‎هاي تاريخ‎نگاري ‎سياسي، كتاب گلستان ‎هنر به‌مثابۀ نخستين تاريخ‎نگاري جدي در هنر ايران نگاشته شد كه نشان‎دهندۀ ارزش و برتري هنر خوش‌نويسي از دريچۀ تحولات سياسي و كانون دربار صفويه نسبت به ساير هنرهاست. در اين پژوهش به روش توصيفي تحليلي، چگونگي بازتاب تاريخ‎نگاري هنر خوش‌نويسي در تاريخ‎نگاري سياسي عصر صفويه بررسي شده است. يافته‎هاي پژوهش بيانگر آن است كه ذكر جايگاه و منزلت، احوال بزرگان خوش‌نويسي، تاريخچه و اقلام مختلف خطوط و توجه خاص به قلم نستعليق، طبقه‎بندي خوش‌نويسان و مهاجرت‎هاي آنان در تاريخ‎نگاري سياسي اين دوره بازتاب يافته است.