اولويت بندي كاربرد انواع سامانه هاي آبياري با استفاده از روش پارامتريك در منطقه اهر

اولويت‌بندي انواع سامانه‌هاي مختلف آبياري جهت مديريت صحيح منابع خاك و آب براي اراضي جنوب شهرستان اهر(9000 هكتار) ضروري مي‌باشد. بدين‌منظور، از ويژگي‌هاي فيزيكي و شيميايي 44 خاكرخ (بافت خاك، عمق، آهك، گچ، شوري و قليائيت) استفاده و قابليت اراضي براي آبياري به‌روش سيستم محدوديت‌ها و نيز تناسب محدوده مطالعاتي براي سامانه‌هاي‌ آبياري قطره‌اي، باراني و سطحي با استفاده از روش پارامتريك تعيين شدند. نتايج كاربرد سيستم محدوديت‌ها نشان داد كه خاك و توپوگرافي به‌عنوان مهم‌ترين عوامل محدودكننده بوده وقابليت آبياري منطقه مورد مطالعه در كلاس‌هاي III (اراضي قابل كشت) و IV (اراضي قابل كشت محدود) به ‌ترتيب با وسعتي حدود 75% و 25% قرار مي‌گيرد. بر اساس نتايج روش پارامتريك در مورد كاربرد آبياري سطحي، فقط 4% اراضي در كلاس S1 (عالي) قرار گرفته و به ترتيب كلاس‌هاي S2 (مناسب)، S3 (نسبتاً مناسب)، N1(تقريباً نامناسب) و N2 (نامناسب) حدود 31%، 46%، 17% و 2% مساحت مورد بررسي را شامل مي شوند. همچنين قسمت‌هاي جنوبي محدوده براي آبياري سطحي به‌دليل وجود شيب زياد مناسب نبوده و اراضي براي آبياري باراني و قطره‌اي به ترتيب دركلاس‌هاي S2 و S3 قرار گرفته و حدود70% و 25% پهنه‌هاي مطالعاتي را به خود اختصاص داده و بقيه اراضي براي آبياري باراني مستعدتر از آبياري قطره‌اي مي‌باشد. با استناد به نقشه‌هاي تهيه شده حدود 5000 هكتار از اراضي عمدتاً قسمت‌هاي شمالي و حاشيه رودخانه اهرچاي داراي كلاس مناسب براي آبياري قطره‌اي (S2) مي‌باشد. در نهايت نتايج حاصله بيانگر همخواني آن‌ها با عمليات اجرايي توسعه آبياري قطره‌اي توسط اداره جهاد كشاورزي شهرستان اهر مي‌باشد.