مدل‌سازي عملكرد محصولات ديمي گندم، جو و يونجه با استفاده از رگرسيون بردار پشتيبان و برنامه‌ريزي ژنتيك

تغيير اقليم، افزايش دماي جهاني، بحران آب و رشد جمعيت جهان موجب شده است كه تأمين غذاي مردم دنيا تبديل به يك چالش در بين پژوهشگران شود. برهمين ‌اساس پيش‌بيني و شبيه‌سازي توليدات گياهي متناسب با شرايط آب‌ و ‌هوايي، امري ضروري است. در تحقيق حاضر، ارتباط عوامل اقليمي و شاخص‌هاي خشكسالي با ميزان توليد گياهان گندم، جو و يونجه كه به‌صورت ديم زير كشت قرار گرفته‌اند، در سه منطقه در استان آذربايجان‌شرقي مورد مطالعه قرار گرفت. بدين منظور، براي هر يك از متغيرهاي دما، بارندگي، تبخير- تعرق ‌و شاخص‌هاي خشكسالي SPI و RDI، بازه‌هاي زماني سه تا نه ماهه در دوره زماني 1383تا 1393 در نظر گرفته شد و با استفاده از روش‌هاي داده محور رگرسيون بردار پشتيبان (SVR) و برنامه‌ريزي ژنتيك (GP)، مقدار توليد سه گياه مذكور پيش‌بيني گرديد. علاوه بر اين، دقت روش‌هاي مذكور در پيش‌بيني عملكرد محصولات كشت ديم، با استفاده از پارامترهاي آماري جذر ميانگين مربعات خطا (RMSE) و ميانگين خطاي مطلق (MAE) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد در شهر تبريز براي محصول يونجه روش GP با RMSE=0/20 (kg ha^-1)، در شهر مراغه براي محصول يونجه روش SVR با RMSE=0/56 (kg ha^-1) و در شهر سراب براي محصول جو روش SVRبا RMSE=0/20 (kg ha^-1) پيش‌بيني‌هاي دقيق‌تري ارائه كرده‌اند. مي‌توان بيان داشت استفاده از عوامل آب ‌و‌ هوايي و شاخص‌هاي خشكسالي در دوره‌ها‌ي زماني پاييز زمستان بهار تاثير بسزايي بر افزايش دقت روش‌هاي داده محور در پيش‌بيني عملكرد محصولات ديم دارد.