هيدروژئولوژي كمي و كيفي منابع آب زيرزميني آبخوان هاي سازند سخت (مطالعه موردي: حوضه آلمانه، مريوان)

گسترش سازندهاي ماسه سنگي و آذرين باعث تشكيل سفره‌هاي سازند سخت در حوضه آلمانه واقع در جنوب غرب شهرستان مريوان شده است كه به‌طور وسيع براي مصرف شرب در روستاهاي منطقه مورد استفاده قرار مي‌گيرد. هدف از اين مطالعه بررسي و شناخت منابع آب زيرزميني، وضعيت هيدروژئولوژيكي آبخوان‌هاي سازند سخت، ارتباط تراكم شكستگي‌ها و الگوي آبراهه‌ها و بررسي وضعيت هيدروشيمي آب زيرزميني به‌خصوص كيفيت آن براي شرب مي‌باشد. سازند‌هاي سخت و آبرفت به‌ترتيب80.22 و 19.76 درصد از محدوده مطالعاتي را به خود اختصاص داده اند كه 76 درصد آبدهي كل چشمه‌هاي محدوده مطالعاتي از سازند سخت مي‌باشد. بيشترين ميانگين دبي مربوط به سنگ‌هاي گابرو تا ديوريت و كمترين آن مربوط به آبخوان‌هاي آبرفتي مي‌باشد (به‌ترتيب0.8 - 0.5 ليتر بر ثانيه). با ارزيابي دبي ويژه سازندهاي سخت مشاهده شد سنگ‌هاي الترابازيك با دبي ويژه 2.28 ليتر بر ثانيه بر كيلومتر مربع غني‌ترين و سنگ‌هاي گابرو تا ديوريت با دبي ويژه 0.86 ليتر بر ثانيه بر كيلومتر مربع فقيرترين آبخوان را از نظر ذخيره و آبدهي دارند. در بخش ‌هاي شمال شرقي و جنوب غربي تراكم شكستگي‌‌ها بيشتر بوده و محل ظهور چشمه‌ها نيز با فراواني شكستگي‌هاي منطقه همخواني دارد. براساس نتايج نمونه‌برداري و آناليز نمونه‌ها مشخص گرديد كه آب‌هاي زيرزميني منطقه تيپ كلروره – سديك - منيزيك داشته و مقادير EC، سديم و ميزان كلر در آب‌هاي زيرزميني از شرق به غرب افزايش مي‌يابد. مقدار شاخص GQI بين 92-90 درصد تغيير مي‌كند كه نشان دهنده كيفيت خوب آب زيرزميني منطقه بوده و نتايج حاصل از دياگرام شولر را تاييد ميكند.