بررسي تحليلي ريشه‌هاي دافعه‌هاي رواني – جنسي و احساس همسرگريزي در زوج‌هاي متقاضي طلاق و ارائه راهكارهاي آموزشي و تربيتي در اسلام براي كاهش طلاق

پژوهش حاضر با هدف بررسي تحليلي ريشه‌هاي دافعه‌هاي رواني - جنسي و احساس همسرگريزي در زوج‌هاي متقاضي طلاق و ارائه راهكارهاي آموزشي و تربيتي  در اسلام براي كاهش  طلاق شكل گرفت. طرح پژوهش توصيفي و از نوع  همبستگي بود. جامعه پژوهش شامل كليه زوج‌هاي متقاضي طلاق مراجعه كننده به مراكز شوراي حل اختلاف شهر تهران در نيمه دوم سال 1400 بودند كه از ميان آن‌ها 300 نفر (150 نفر زن و 150 نفر مرد) به شكل در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه رضايت‌مندي زوجيت افروز (1387) بود. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آمار توصيفي جهت تحليل داده‌ها و از تحليل عامل تأييدي جهت تعيين نقش مؤلفه‌هاي مرتبط با رضايت‌مندي زوجيت استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد، تعامل احساسي - كلامي، رضايت در اوقات فراغت، رضايت زناشويي، رضايت‌مندي در حل مصالح، رفتارهاي شخصي و نگرشي، فرزندپروري و رضايت عاطفي تأثير معناداري در تبيين رضايت‌مندي زوجيت دارند. ازاين‌رو، ارائه آموزش‌ها و مداخلات تربيتي مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي جهت ارتقا مهارت‌هاي زوجين در هنگام مشاوره پيش از ازدواج و جلسات زوج‌درماني و جلسات حل اختلاف با هدف پيشگيري و كاهش نرخ طلاق لازم است مورد توجه قرار گيرد.