كاربرد داده‌هاي مغناطيس هوايي در شناسايي خطواره‌هاي مغناطيسي، گسل‌هاي پنهان و چشمه‌هاي لرزه‌‌اي: مطالعه موردي شهرستان رامسر

محدوده مورد مطالعه در منطقه البرز مركزي در عرض شمالي 36.5 تا 37 و طول شرقي 50.5 تا 51 از نصف النهار گرينويچ قرار گرفته است. از اهداف اين پژوهش، شناسايي خطواره‌هاي ساختاري موجود در منطقه مورد مطالعه، با استفاده از داده‌هاي مغناطيس هوايي و بررسي ارتباط زمين‌ساختي خطواره‌هاي مغناطيسي با گسل‌هاي پنهان است. عكس‌هاي هوايي، تصاوير ماهوارهاي، نقشه‌ها‌ي موجود اعم از نقشه‌هاي توپوگرافي و نقشه‌هاي زمين شناسي به منظور تعيين ساختارهاي اصلي مطالعه شد. موقعيت گسل‌هاي شناسايي شده قبلي بازنگري و با استفاده از نقشه‌هاي ژئوفيزيك هوايي، خطواره‌هاي ساختاري منطقه به روش چشمي و با استفاده از نرم‌افزاز ژئوسافت نسخه‌‌ي (Geosoft Oasis montaj 4.1 )استخراج شدند. با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS) و روش هم‌پوشاني، نقشه كانون‌هاي سطحي، نقشه خطواره‌هاي مغناطيسي و نقشه گره‌هاي تنش مغناطيسي بر يكديگر منطبق شدند. براي شناسايي گسل‌هاي پنهان منطقه از دو روش تلفيق و تحليل گره‌هاي تنش مغناطيسي و خطواره‌هاي مغناطيسي استفاده شد. محل خطواره‌ها يا پهنه‌هاي خطي كه در هر سه نقشه مشترك بودند، نشان دهنده موقعيت گسل‌هاي جديد سطحي و گسل‌هاي قديمي هستند و بقيه خطواره‌ها گسل‌هاي پنهان مي‌باشند. بر اين اساس خطوراه هاي ساختاري، گسل هاي پنهان و چشمه هاي لرزه زا شناسايي شدند.