سنتز اكسيد هاي منگنز به روش احتراق در محلول

در طول ساليان متمادي، اكسيدهاي منگنز (MnO2,Mn2O3,Mn3O4,MnO) به‌طور قابل‌توجهي، علاقه‌ي محققان زيادي را به خاطر خواص فيزيكي - شيميايي و كاربردهاي بالقوه‌اي كه دارند، جذب كرده‌اند. در ميان اكسيدهاي منگنز، دي‌اكسيد منگنز در چندين حالت بلوري مختلف (α, β, γ, δ, λ) وجود دارد كه ساختار بلوري به مقدار زيادي، خواص كاربردي MnO2 شامل خواص مغناطيسي، شناسايي‌هاي الكتروشيميايي، جذب مولكولي و خواص را تعيين مي‌كند. تاكنون، روش‌هاي متفاوتي جهت سنتز اين مواد استفاده‌ شده است. در تحقيق حاضر، روش تك ‌مرحله‌اي سنتز احتراقي در محلول به‌منظور سنتز اكسيد هاي مختلف منگنز و به ويژه MnO2 پيشنهادشده است. هدف از تحقيق حاضر، بررسي تأثير نوع سوخت، نسبت بين ظرفيت عناصر احيا كننده و ظرفيت عناصر اكسيد كننده (φ)، دماي آدياباتيك و مقدار افزودني‌ها بر پايداري ساختار اكسيدهاي منگنز، است. در اين تحقيق، تاثير تغيير متغيرهاي روش سنتز احتراقي در محلول بر سنتز نانو ذرات تك فاز MnO2 نيز مورد بررسي قرار گرفت. سپس آناليز پراش پرتوايكس (XRD) و آناليز ريزساختاري FE-SEM از ذرات سنتز شده، گرفته شدند. تحقيقات انجام‌شده بيانگر اين است كه شرايط بهينه براي سنتز استفاده از سوخت اوره و در شرايط 0.25 و 0.15=φ است. همچنين تأثير عمليات حرارتي و افزودني بر بلورينگي ذرات سنننتز شننده در شننرايط مختلف ، مورد بررسي قرار گرفت كه نتايج حاكي از آن بودند كه عمليات حرارتي منجر به افزايش بلورينگي نمونه ها مي شود و استفاده از نمك ها در مقادير كم (0.01 و 0.05 گرم)، بر پايداري اكسيد هاي منگنز موثر بودند. نتايج تحقيق حاضر نشان دادند كه سنتز اكسيد هاي مختلف منگنز با چالش هايي روبرو است، كه در تحقيق حاضر به صورت تك مرحله اي و با كمك سنتز احتراقي در محلول، با موفقيت انجام شد.