عوامل خطر و يافته‌هاي باليني ايسموسل در زنان تحت سزارين در بيمارستان امام خميني ساري در سال‌هاي 1396، 1397

سابقه و هدف: زايمان سزارين با ميزان بالايي از عوارض همراه است كه يكي از عوارض مهم آن، خونريزي است. يكي از علل خونريزي بعد از سزارين، ايسموسل است. اين مطالعه به منظور بررسي عوامل خطر و يافته‌هاي باليني ايسموسل در زنان تحت زايمان سزارين انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي تعداد 200 زن با سابقه زايمان سزارين در بيمارستان امام خميني ساري در سال‌هاي 1396 و 1397 به صورت تصادفي ساده مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافيك بيماران، عوامل خطر، يافته‌هاي باليني و سونوگرافيك بيماران در فرم جمع‌آوري اطلاعات ثبت شد و با استفاده از آزمون تي مستقل و كاي دو تحليل شد. ارتباط عوامل خطر ايسموسل با ابتلا به آن توسط رگرسيون لجستيك چند گانه بررسي شد.يافته‌ها: تعداد 57 نفر (28/5 درصد) داراي ايسموسل و 143 نفر (71/5 درصد) فاقد آن بودند (P=0/03) 100 درصد افراد داراي ايسموسل در ديلاتاسيون زير 5 سانتي‌متر و 89/7 درصد در كم‌تر از 5 ساعت از شروع ليبر تحت سزارين قرار گرفته بودند كه اين تفاوت در مقايسه با افراد فاقد ايسموسل معني‌دار بود، به‌ترتيب (0/04=P، 0/08=P). تعداد دفعات سزارين در افراد داراي ايسموسل با ميانگين 0/8±1/9 بيش‌تر از افراد فاقد ايسموسل بود (0/03=P). در بين علائم بيماران تفاوت معني‌داري در خونريزي غيرطبيعي رحم (0/02=P)، منومتروراژي (0/01=P)، لكه‌بيني (P 0.001) و ديسمنوره (0/04=P) بين دو گروه داراي ايسموسل و بدون آن مشاهده شد.استنتاج: خونريزي غيرطبيعي رحم شايع‌ترين علامت و سزارين تكراري مهمترين عامل خطر ايجاد ايسموسل شناخته شد، كه لزوم كاهش آن توسط ارائه‌دهندگان خدمات بهداشت و سلامت ضروري به نظر مي رسد.